Κάθοδος στην Άορνο: Επεισόδιο 13 «Βαμπίρ κανείς ή να μην βαμπίρ ,Ιδού η απορία»

Όπως τα αφηγείται η Γκόρια Ουρονύχα

"Περιμένοντας να περάσουν οι ώρες προκειμένου να συναντήσουμε τον Κλαβ Ικαια αποφασίσαμε να ελέγξουμε τις γέφυρες προκειμένου να περάσουμε απέναντι . Η λογική λέει ότι θα συναντήσουμε δυσκολίες και στην άκρη του Τορμ αλλά και στην λεπίδα του Τορμ ,όπως αποκαλούνται οι γέφυρες . Όπως μας οδήγησε ο Ελνορίλ περάσαμε μπροστά από τον οίκο του όπου ακούσαμε φωνές και προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τα άτομα που είχαν εγκλωβιστεί στα χαλάσματα. Η διάσωση διακόπηκε με την άφιξη της μητέρας του Ελνοριλ η οποία έχει μετατραπεί σε κάτι ποιο διαβολικό. Μάλιστα και ο Ελνορίλ ήθελε να την εξοντώσει καθώς αυτό το πλάσμα πρόσβαλε τοσο το όνομα των Dawnstar όσο και το πρόσωπο της μητέρας του . Βέβαια είδε ότι ήμαστε δυνατή ομάδα και αποχώρησε στην αρχή .
Αφού καταφέραμε και σώσαμε κάποιους από τα χαλάσματα μας επιτέθηκε ξανά με ενισχύσεις. Όμως αυτήν την φορά δεν πρόλαβε να το σκάσει κανένας τους . Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε μάχη εδώ πέρα είναι όλο και πιο δύσκολη. Ας ελπίσουμε να είμαστε τυχεροί και να βρούμε εξοπλισμό που θα μας κάνει πιο ισχυρούς. Βέβαια η τύχη δεν είναι με το μέρος μας όπως έχει δείξει .

Αφού πέρασε η ώρα επιστρέψαμε στην πλατεία όπου μας υποδέχθηκε ένας λοχίας ο οποίος δεν είχε και τους καλύτερους τρόπους. Παράλληλα είδαμε και ένα φρικτό θέαμα . Οι επιζώντες του Ελτουρέλ προσφέρονται κάποιοι σαν γεύμα στους βρικόλακες… Το κάνουν σαν αντάλλαγμα για την προστασία τους… Έχει μία λογική . Όμως είναι και πάλι πολύ σκοτεινό . Ακολουθήσαμε τον λοχία στα υπόγεια και μετά από κάποιο σημείο μας είπαν να κλείσουμε τα μάτια μας. Εγώ , ο Ανγκους και ο Ελνορίλ δεχτήκαμε. Οι υπόλοιποι έμειναν πίσω .
Η συνάντηση με τον Ικαια πήγε καλά . Δείχνει όντως να θέλει να σώσει το Ελτουρέλ και εάν καταφέρει να γυρίσει να φύγει μακριά για να μην προκαλέσει κακό. Και μάλιστα πιστεύει ότι μια συμμαχία με τον Ravenguard θα ωφελούσε το κοινό καλό . Μας έδωσε μια αποστολή προκειμένου να μας εμπιστευτεί. Θα πρέπει να πάμε σε ένα πανδοχείο σχετικά κοντά και να πιάσουμε ένα διάολο. Μας προσέφερε και δύο δίχτυα προκειμένου να το καταφέρουμε αυτό.
Ο δρόμος προς το πανδοχείο ήταν σύντομος αλλά ήταν και επικίνδυνος . Η Λούλου μας βοήθησε αρκετά και μάλιστα διηγήθηκε πράγματα στον Ελνοριλ που θυμήθηκε όταν ξεκουραστήκαμε. Στην βάρδια μου είδα ένα περίεργο πλάσμα που όπως κοίταξα στο βιβλίο με την ιστορία του πολέμου του αίματος αναγνώρισα έναν δαίμονα . Κυκλοφορούν πολλοί στα κρυφά . Φτάνοντας στο πανδοχείο είδαμε δαίμονες μέσα και απέξω κάποια διαολάκια .
Στόχος να τους εξοντώσουμε όλους και να αιχμαλωτίσουμε έναν. Ας ελπίσουμε να ζήσω προκειμένου να γράψω και άλλη εγγραφή στο ημερολόγιο ."
Back to blog