Όπως τα αφηγείται ο Γουρλόκος της Ερεσιγκάλ, Άμπσαλομ ο Χελώνιος
"Καθώς και άλλα Bugbears, φρουροί της αρένας, μπήκαν μέσα να επιβάλλουν την τάξη και να ρίξουν αναίσθητο τον Δον Δομίνγκο, ο Αμάεργκο έβγαλε έναν σύντομο λόγο, για να κατευνάσει τα πνεύματα των παρευρισκόμενων, που είχαν ξεκινήσει να διαμαρτύρονται για τα στοιχήματά τους. Η Άμπιγκεηλ φρόντισε να κάνει ακόμα πιο έκρυθμη την κατάσταση και να προκαλέσει χάος, ενώ οι φρουροί πήραν τον Φορς και τον Δον, κάπου κάτω απ'την αρένα, μέσα από μια μεταλλική πύλη.
Ο Αμαέργκο ηρέμησε τα πνεύματα και ανήγγειλε την επόμενη μονομαχία που ήταν μεταξύ του Σολίσιτορ και τριών αντιπάλων, που δυστυχώς τον σκότωσαν...Η Άμπιγκεηλ προσπαθούσε ματαίως να εντύνει τα πνεύματα, ενώ ο Άρκαντος ξάφριζε τις τσέπες των θεατών τριγύρω του. Εμένα με προσέγγισε ο σύνδεσμος του Τζάρλαξ και μου είπε πως θα έπρεπε να "κινηθούμε" σήμερα το βράδυ και ότι θα φρόντιζε το κελί που θα κρατούσαν τον Φορς και τον Δον να είναι ξεκλείδωτο.
Έκανα νόημα στον Άρκαντος και του είπα να κανόνιζε με τον Αμαέργκο να πολεμούσαμε εκείνη την ημέρα...αυτός πήγε σαν μαλάκας και έκανε μια τρύπα στο νερό..Με το πέρασμα της ώρα ο Δον Δομίνγκο, χρησιμοποιώντας τα ευέλικτα χέρια του και τις δεξιότητές του, κατάφερε να ξεκλειδώσει το κελί του καθώς κι ένα διπλανό που ήταν κρατούμενοι κάτι ευγενείς, αφού τον πλήρωσαν, φυσικά, σε χρυσάφι.
Ο Άρκαντος αφού προκάλεσε μια μικρή αναστάτωση στο πλήθος, κινήθηκε με την Άμπιγκεηλ προς τα βορειανατολικά της αρένας όπυ του γυάλησε μια πανοπλία τοποθετημένη σε μανεκέν. Δυστυχώς γι'αυτόν ή μάλλον γι'αυτούς, η πανοπλία ζωντάνεψε και(ήταν ενός είδους μαγικός φρουρός) και τους έκοψε τον δρόμο, αλλά για καλή τους τύχη δεν τους πολέμησε. Έτσι επέστρεψαν δίπλα μου.
Εκείνη την στιγμή απ'τα βόρεια δωμάτια, πάνω από την αρένα, ακούστηκαν ιαχές μάχης. Είπα στην Άμπιγκεηλ και τον Άρκαντος να κάνουν μια ερευνητική αποστολή όσο πιο καλυμμένα γίνεται, χωρίς να εμπλακούν σε μάχη, για να δουν που είναι ο Φορς και ο Δον, κι εγώ πήγα να απασχολήσωτον Αμαέργκο για αντιπερισπασμό, για να τους κερδίσω χρόνο. "Δυστυχώς" βρήκαν τον τρόπο που άνοιγε η μεταλλική πόρτα απ΄την οποία είχαν οδηγήσει τον Φορς και τον Δον, έτσι ο Άρκαντος σα μαλάκας που είναι και παρότι του φώναξα να μην το κάνει, την άνοιξε...
Έτσι ξεκίνησε η μάχη...όλοι εναντίων μας...Duergars, Bugbears και ψαρόμορφοι που συναντήσαμε σε κάτι τούνελ, Νότιοανατολικά της Αρένας..Ευτυχώς που έκανα Darkness και γλιτώσαμε από σίγουρο θάνατο. Μέσα στον κακό χαμό, το τρέξιμο για να γλιτώσουμε και την σφαγή που έκανα εγώ, η Άμπιγκεηλ κατάφερε και βρήκε ένα κρυφό πέρασμα, το οποίο μας έβγαλε σε ένα μεγάλο δωμάτιο με μοβ μαγικά σωματίδια, και κάτι ενυδρεία όπου ένας περίεργος νάνος τάιζε ένα ψάρι. Ο Άρκαντος που εισέπνευσε τα σωματίδια έμεινε παγωμένος.. "