Όσοι ξέρουν να διαβάζουν gnomish διαβάζουν τα παρακάτω:
"27η μέρα του Αλτούριακ (Alturiak), 1485"
[…]
Την ώρα που ο Μόρφιον ανοίγει την πόρτα και βλέπουμε μπροστά μας ένα διαφορετικό τοπίο, από άγαρμπη και αδούλευτη πέτρα, πλακόστρωτο και καθαρό μέρος, με διαφορά σχήματα στα πλακάκια στο έδαφος μπροστά μας, η Ιβρεην ξαφνικά άρχισε να τα χάνει! Ήθελε να πάει να χορέψει με τα μανιτάρια. Προφανώς οι δυνάμεις του κακού την επηρέασαν τελικά! Ίσως να μην ήταν όσο δυνατή έλεγε! Μαζί της πήγε και ο Έλιστραλ με τον Τράμενορ για να προσπαθήσουν να κρατήσουν ασφαλή όσο εγώ, ο Μόρφιον και ο Ζόρντ ελέγχαμε το νέο δωμάτιο.
Ξαφνικά ακούμε ένα «καλησπέρα» από το πουθενά και βλέπουμε έναν κοκκινοτρίχη νάνο της επιφάνειας! Σαστισμένοι τον ρωτάμε πως βρέθηκε εδώ! Μας λέει ότι τον λένε Μπροκ και ότι είναι από την πόλη των νάνων που θέλουμε να επισκεφτούμε στο μέλλον, ότι οι σύντροφοι του είχαν την ίδια κατάληξη με τα μανιτάρια, όταν είχαν βγει σε αποστολή εντοπισμού λαθρεμπόρων αρκούδων.
Με αρκετή σκέψη και με έναν οδηγό στην οροφή καταλάβαμε ότι τα σύμβολα στο έδαφος είναι παγίδα και ότι πρέπει να τα περάσουμε με «κουτσό» ένα παιχνίδι που παίζαμε όλοι παλιά στο υπόσκότος! Πρώτος πηγαίνει ο Μπροκ αφού συμφώνησε να πορευτούμε μαζί, αλλά δεν ήταν τόσο γρήγορος και πολλά βέλη με δηλητήριο τον χτύπησαν και έπεσε αναίσθητος. Με τα πολλά αφού είδα από τα μάτια του Γουέιν ντούεργκαρς να δουλεύουν μέσα στον χώρο, όσο ησυχία και αν κάναμε εν τέλη μας άκουσαν και μας επιτέθηκαν.
Ευτυχώς ο Μπροκ συνήλθε και μας βοήθησε στην μάχη που δεν ήταν πολύ δύσκολη ευτυχώς. Η γνώση μου στα νέα ξόρκια φαίνεται να μεγαλώνει μέρα με την μέρα!
Καμπάνες, βέλη και καραβάκια ήταν οι τελευταίες εικόνες που είδαν οι νάνοι! Σαν τελευταία κίνηση προσπάθησαν να μας επιτεθούν με ένα νέφος μανιταριών, αλλά έγινα ένα με τα σύννεφα και τηλεμεταφέρθηκα απέναντι και έκλεισα την στρόφιγγα.!
Εκεί βρήκαμε φαγητό ευτυχώς και πήραμε μαζί μας. Στο εργαστήριο δίπλα βρήκαμε ένα περίεργο γράμμα και διαφορά αλχημιστικα γράμματα και εργαλεία, κάτι παντοφλάκια που έκαναν τα μάτια του Μόρφιον να αστράψουν, όπως και μια έξοδο προς την πόλη!
Το γράμμα το έγραψε ένας Γκόρκλακ και έγραφε:
«Δεν χρειάζομαι πια το δηλητήριο σου. Θα αντιμετωπίζω μόνος μου τον Γουέρζ Σαλτμπάρον (Werz Saltbaron). Φέρε μου ένα ξίφος ξωτικών, ένα με χαραγμένους στρόβιλους στο ατσάλι και θα ξεχάσω την αποτυχία σου. Και δεν θέλω να ξαναδώ κανένα από τους πιθήκους σου κοντά στο φυλάκιό μου. Ο αρχηγός έχει αρχίζει να έχει υποψίες και μπορώ να χρησιμοποιήσω κάποιον ως αποδιοπομπαίο τράγο.
-Γκόρκλακ»
Φεύγοντας από τον προσεγμένο και καθαρό χώρο και πηγαίνοντας προς την Ιβρέην είδαμε ίχνη να πηγαίνουν προς μια άλλη κατεύθυνση και ένα κομμένο χέρι να προχωρά μόνο του!
Μα τα γενιά του Μέρλιν, τι ήταν αυτό;;
Προχωρώντας φτάνουμε σε ένα μέρος όπου βλέπω μέσω του Γουέιν και άλλη κίνηση. Αρκετά Ντέρο, Ένα σκυλί με δυο κεφάλια, άσχημη μυρωδιά από θειάφι, ακούγονται ψαλμωδίες!!! Πρέπει να τα σταματήσουμε να μην ολοκληρώσουν το ξόρκι!
Αφού περνάμε παγίδες και ξεκινάμε να κάνουμε επίθεση στους κάστερς μια καστερ φάνηκε να είναι αρχηγός. Όλο γίνετε αόρατη και όλο επιστρέφει να επιτεθεί! Μια φορά έκοψα ένα ξόρκι της στο Τσακ πριν το κασταρει πάνω στους συντρόφους μου!
Καραβάκια, νεκρικές καμπάνες, βολίδες φωτιάς, βέλη και σπαθιά, έχουν την τιμητική τους ακόμη μια φορά!
Ξαφνικά ένας τέρας με δυο κεφάλια κάνει επίθεση στον Μπρόκ!
Αφού καταφέρνουμε να ρίξουμε τους περισσότερους, και καταλαβαίνοντας ότι κάτι δεν πηγαίνει σωστά με την αύρα που υπάρχει στον χώρο, ρίχνοντας μια καμπάνα ξαφνικά βλέπω μπροστά μου την αόρατη Μάγισσα να πηγαίνει να ξεφύγει! Σε μια στιγμή YOLO με όλη μου την μαγική ενέργεια ρίχνω μια τεράστια μπάλα φωτιάς στο σημείο και καψαλίζοντας έναν από τους τελευταίους καστερς κάνω τεράστια ζημιά στην μάγισσα!
Προσπάθησε να παραδοθεί από ότι μάθαμε μετά αλλά δεν τα κατάφερε!
Λίγα καραβάκια και βέλη μετά με τρεις ακτίνες καψαλίσματος που έφυγαν από τα δάκτυλά μου πέφτει κάτω νεκρή!
Είμαστε μπροστά σε έναν μαγικό κύκλο με ένα αγαλματάκι στην μέση! Το σπελ ευτυχώς δεν ολοκληρώθηκε. Μπήκα μέσα και αφού αντιστάθηκα στην μαγεία του εβγαλα ένα κασελακι που το άνοιξε με μαεστρία ο Μόρφιον, και είχε μέσα ένα ομοίωμα του φίλου του πετρομιλητη, και ένα βιβλίο για μανιτάρια! Αν του πάμε το κεφάλι λογικά θα μπορέσει να άρει την κατάρα του φίλου του σκέφτηκα...
Πάνω της είχε δυο πάπυρους έναν με 6 ονόματα και έναν με ένα γράμμα!
Το γράμμα απευθύνετε σε κάποια Νάρακ και γράφει:
«Υπάρχει ανάγκη για πιο πολλούς πάπυρους, ο πετρομιλητής Κράμ έχει παγίδες παγίδες παγίδες! Αλλά ο Ντρόκι είναι πονηρός! Και πολύ μικρός! Μπορώ να τους ακούσω να μιλάνε, και όταν μιλάνε λένε ονόματα! Και όταν ακούω ονόματα, γράφω ονόματα και δίνω ονόματα για να μου δώσεις χρόνο! Αλλά πρέπει να μου δώσεις πιο πολλούς πάπυρους, μαγικούς μαγικούς πάπυρους. - Ντρόκι»
Ποιος είναι ο Ντρόκι, ποια είναι η Νάρακ; Τι έκαναν εδώ τα Ντέρο; Που είναι τα γκρίζα φαντάσματα; Τι έγινε με την Ιβρεην και τον Μπροκ;
Μόνο ερωτήσεις, μόνο ερωτήσεις πλέον!