27th of Alturiak, 1485
Ολοκληρώνοντας τις συναλλαγές μας με τις φυσιογνωμίες της Gracklstugh και την εκφυλισμένη παράνοια των Derro αποφασίζουμε με τις νέες αφίξεις πως ήρθε η ώρα να φύγουμε από την πόλη των λεπίδων, αν και πολιτισμένο, το συγκεκριμένο μέρος κρύβει κινδύνους και είναι μακριά από φιλόξενο, η απώλεια της Ιβρέην είναι αρκετή απόδειξη. Καθώς ολοκληρώνουμε τις τελευταίες αγορές από προμήθειες και εξοπλισμό (όπως ρούχα και εργαλεία για τον θείο μου) ο Μόρφιον αναφέρει μήπως επισκεφτούμε την Αριάνα μιας και η ευκαιρία για λίγο ακόμα χρυσό θα κάνει καιρό να έρθει. Πριν καν φτάσουμε στην μέση της διαδρομής για το μαγαζί της, βλέπουμε την Ariana και το Πνεύμα της Γης που την συνοδεύει περικυκλωμένους από επικίνδυνες λεπίδες και Duergar φρουρούς, αναμφίβολα πολλοί άλλοι αόρατοι να παραμονεύουν. Με την πρώτη απόπειρα επικοινωνίας οι Duergar στρέφονται αμέσως ενάντια στον Morfion πηγαίνοντας να τον συλλάβουν χωρίς λόγο, μέχρι που τους δείχνει το έμβλημα του τάγματος και αποτρέπει το χειρότερο. Καθώς τους μιλάμε μαθαίνουμε ότι η Ariana κατηγορείται για απάτη καθώς άλλαζε συνέχεια τις τιμές της από πελάτη σε πελάτη, η τιμωρία θάνατος!! Στην πραγματικότητα η Αριάνα φαίνεται να υποφέρει από αρρώστια του μυαλού αλλά όταν το γνωστοποιούμε στους Duergar επιμένουν ότι πρέπει να θανατωθεί, όχι ότι θα περίμενα κάτι καλύτερο από άθλια πλάσματα όπως οι Duergar. Ευτυχώς για την Ariana καταφέρνουμε να πείσουμε τους φρουρούς να την αφήσουν στην κηδεμονία μας εφόσον την πάρουμε από την πόλη, κάτι για το οποίο χρειάστηκε αρκετή εξήγηση και στην ίδια αλλά ευτυχώς συμφώνησε και έτσι ξεκίνησε η διαδικασία της αναχώρησης. Εγώ επιμελήθηκα της μετακόμισης της Ariana και του θείου μου από την "Φωλιά" καθώς οι υπόλοιποι ολοκλήρωσαν τον ανεφοδιασμό και επισκέφθηκαν έναν Derro έμπορο που είχαν βοηθήσει όταν πρωτοφτάσαμε στην πόλη. Ο Morfion μου είπε πως σε αυτό το μαγαζί που τον βρήκανε, οι διάφοροι Derro θαμώνες εξέφραζαν ανοιχτά την αγανάκτησή τους με το κατεστημένο των Duergar και της καταπίεσης που βιώνουν, παρά την αντιπάθεια που τους τρέφω, μπορώ να καταλάβω τον θυμό τους μετά από αυτό που είδα όταν πήγαμε στο κρησφύγετο των Γκριζων φαντασμάτων. Λίγο πριν φύγουμε για το καράβι μας, ακούμε να μας καλούν, καθώς μια συνοδεία του τάγματος έρχεται προς το μέρος μας. Στον Broc αποδίδουν ένα πολεμικό τσεκούρι που δείχνει εξαιρετικής ποιότητας, μην έχοντας κάτι να ζηλέψουμε και οι υπόλοιποι ένας ιερέας μας ευλογεί εκ μέρους του φλογερού αφέντη τους και μας κάνει αόρατους, διασκεδαστική αν και άσκοπη κατάσταση οφείλω να παραδεχτώ.
Με τα πολλά είμασταν έτοιμοι να αρχίσουμε την επιβίβαση, καθώς ανεβήκαμε επάνω στο πλοίο όμως συνειδητοποιούμε ότι το κατάστρωμα είναι καλυμμένο με κάποιου είδους λάδι...και ο Tramenor δεν είναι πουθενά...κάτι πάει λάθος, και τότε ακούω το σφύριγμα. Ένα φλεγόμενο βέλος έρχεται προς το πλοιο, προσπαθώ να το χτυπήσω πριν κάνει επαφή αλλά αποδεικνύεται πολύ δύσκολο, με τυφλώνουν οι φλόγες καθώς το λάδι ανάβει, και τα αυτιά μου βουίζουν από των βρυχηθμό των φλογών καθώς δύο, τρεις , τέσσερεις εστίες δημιουργούνται πάνω στο κατάστρωμα από τα άλλα φλεγόμενα βέλη. Σε μια κατάσταση πανικού και φρενίτιδας αρχίζουμε απελπισμένα να προσπαθούμε να σβήσουμε τις φλόγες καθώς ο Andaqiohr ψάχνει τους εχθρούς, πάνω στο ΄χάος ακούμε τις κραυγές του Tramenor που φωνάζει βοήθεια από το αμπάρι. Πετώντας και γεμίζοντας κουβάδες βλέπω τον ΣσΣττ που τρέχει προς το αμπάρι, θέλω να βοηθήσω αλλά οι φωτιές δεν υποχωρούν και έτσι και καεί το πλοίο θα βρεθούμε σε άσχημη μοίρα. Ο Andaqiohr ζητάει από την Ariana έναν πάπυρο για να καλέσει ένα Πνεύμα του Νερού αλλά ο συντονισμός του είναι φτωχός και ο πάπυρος πέφτει στο νερό, αφού του τον φέρνω κατευθύνομαι και εγώ προς το αμπάρι ελπίζοντας ότι οι υπόλοιποι θα αποτελειώσουν τις φλόγες που έχουν απομείνει. Στο αμπάρι βλέπω ένα θέαμα που δεν περίμενα, ο Tramenor δεμένος από την οροφή και ένα σμήνος από Darkmantles που προσπαθούν να τον συνθλίψουν σε ένα νέφος σκοταδιού. Η αναμέτρηση είναι δύσκολη καθώς τα αναθεματισμένα μας τυφλώνουν και μας σφίγγουν, πιο ανησυχητικά δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντέξει ο Tramenor. Ευτυχώς μετά από λίγο καταφτάνουν ενισχύσεις από Morfion και Broc οπότε σταδιακά η αναμέτρηση γυρνάει προς το μέρος μας. Παράλληλα οι φωτιές έχουν σβηστεί, αλλά δεν βλέπουμε ίχνος του εχθρού, ρωτώντας τον Tramenor μας εξηγεί πως τον αιφνιδίασαν κάτι Derro οι οποίοι έκαναν ερωτήσεις για εμάς, πριν τον δέσουν και τον αφήσουν για νεκρό στην παγίδα που μας έστησαν. Είχα υποτιμήσει τα Derro, τα πίστευα ως τίποτα περισσότερο από ένα εκφυλισμένο τρισάθλιο είδος θλιβερών υπάρξεων αλλά κατάφεραν σε ελάχιστες ώρες να μας ταυτοποιήσουν και να εκτελέσουν αντίποινα εναντίον μας, αναμφίβολα λόγω της βρομοδουλειάς που βαλθήκαμε να κάνουμε για τους Duergar, δεν θα ξανακάνω αυτό το λάθος.
Βρίσκοντας λίγο χρόνο να συνέλθουμε, αρχίζουμε τις επισκευές στο πλοίο καθώς και την μοιρασιά διαφόρων λαφύρων από την πρόσφατη εκστρατεία, ενώ παράλληλα σαλπάρουμε μακριά από την Gracklstugh και προς τα βάθη της Σκοτεινής Λίμνης. Ήλπιζα να βρω λίγες στιγμές για να μιλήσω με τον θείο μου και τα καινούργια αδέσποτα της αγέλης αλλά η πλοήγηση, οι σκοπιές και οι εργασίες στην βάρκα κρατούσαν τους πάντες απασχολημένους. Κοιτώντας τον χάρτη βλέπουμε πως ένα από τα κοντινότερα μέρη είναι το Neverlight Grove, τα myconids του πληρώματος έδειχναν έντονα συναισθήματα στην προοπτική του να πάμε εκεί, αλλά δεδομένου του τι ακούσαμε από το Rumpadoop και τα μολυσμένα myconids αυτή την στιγμή η Zggutmoy έχει απλώσει την επιρροή της σε αυτό το μέρος, αμφιβάλλω πόσο ασφαλές είναι να πάμε εκεί, ειδικά για τα myconids. Επομένως πήραμε την γενική κατεύθυνση προς την Blingdenstone και συμφωνήσαμε ότι το καλύτερο λιμάνι θα ήταν η πόλη της Mantol Derith ένα από τα λίγα σημεία που μπορούμε να βρούμε εμπόριο με τους ανθρώπους της επιφάνειας και καλώς εχόντων των πραγμάτων, απαντήσεις.
28th Alturiak, 1485
Με την επανεκκίνηση του πλοίου μετά της ξεκούραση μας, κάτι ένιωθε...λάθος, ο Zord άρχισε να φωνάζει στην γλώσσα του προειδοποιώντας με πως κάτι δεν πάει καλά και ακούει φωνές. Λίγο μετά, νιώθω και εγώ μια παρουσία να προσπαθεί να μου μιλήσει τηλεπαθητικά, χάρη στα καινούργια περιβραχιόνια είχα χρόνο να προετοιμαστώ. Η οντότητα με αναφέρει ονομαστικά και συστήνεται ως ο καπετάνιος Dorn και να μεταφέρω στον Zord ότι βρίσκονται εδώ και θέλουν να τους βρούμε. Μεταφέροντας τα στον Zord επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες μας, κάτι παραμονεύει και προσπαθεί να μπερδέψει τα μυαλά μας, η αναρώτησή μας βέβαια δεν κράτησε για πολύ. Ξεπροβάλλοντας από το νερό βλέπουμε τα μαύρα μάτια ενός αγάλματος Aboleth, συγκεκριμένα ένα άγαλμα στον Mabuz άρχοντα των ξεχασμένων της λίμνης, των ψυχών των πνιγμένων και των χαμένων στα σκοτεινά βάθη. Παρά την προειδοποίηση, ήταν ήδη αργά, ο Broc κινήθηκε προς το πηδάλιο και άρχισε να προσπαθεί να ρίξει τον Zord στο νερό, ήδη έχει ξεκινήσει η αόρατη επίθεση του Mabuz, σύντομα όλοι κινητοποιούμαστε αλλά το αρχαίο κακό μας έχει περικυκλώσει. Υδάτινες κολώνες με αρπάζουν και ξαφνικά βρίσκομαι στο νερό, παράλληλα υδάτινες ερπετοειδείς μορφές σχηματίζονται και προσπαθούν να πνίξουν όσους πέφτουν στο νερό από την αρπακτική παλίρροια του Mabuz. Ο Zord μας ευλογεί με ένα ξόρκι που κάνει τον πνιγμό μας αδύνατο, πλέον περπατάμε στο νερό σαν να είναι γη, πλέον μπορούμε να παλέψουμε. Ο θρίαμβος είναι μικρός βέβαια καθώς την στιγμή που αρχίζω την αντεπίθεση, τρία τιτανικά πλοκάμια με χτυπάνε βίαια, προσπερνώντας κάθε μου άμυνα, σχεδόν κόβοντας μου την ανάσα, το πλάσμα είναι από κάτω μας !! πρέπει να φύγουμε !! Στα επόμενα δευτερόλεπτα επικρατεί αγωνία, ο Morfion ακροβατεί στις άκρες του πλοίου και χτυπάει τα υδάτινα φίδια με τα βέλη του, ο Broc προσπαθεί να καλύψει την απόδραση των υπολοίπων μπαίνοντας στο επίκεντρο της μάχης, ο ΣσΣττ εμφανίζεται και εξαφανίζεται σαν δαίμονας χτυπώντας τα με αστραπιαίες κινήσεις και ο Andaqiohr προσπαθεί να εμποδίσει τους εχθρούς μας με την μαγεία του, δίνοντάς μου μία ενίσχυση με ένα ξόρκι ταχύτητας. Αιμόφυρτος με την τελευταία μου μαγεία μεταφέρομαι στο πλοίο και καταρρέω στις σκάλες, καθώς ο Zord μου φροντίζει τις πληγές και αμέσως ρίχνω ένα σκοινί στους από κάτω για να φύγουμε. Ο Morfion βλέπει αμέσως την κατάσταση και αρχίζει να φωνάζει στους υπόλοιπους, σηματοδοτώντας την οπισθοχώρηση, ο Andaqiohr όμως πασχίζει να μείνει στο πλοίο, κάθε φορά που ανέβαινε στο πλοίο η αρπακτική παλίρροια τον έπιανε ξανά. Πρέπει να φύγουμε από το κατάστρωμα, ο Morfion και εγώ ήδη έχουμε κρυφτεί αλλά οι υπόλοιποι είναι εκτεθειμένοι, δίνω εντολή στο Πνεύμα της Γης να φέρει την Ariana και τους υπόλοιπους κάτω. Παράλληλα ο Broc προσπαθεί να κουβαλήσει τον Andaqiohr επάνω καθώς πλέον είναι ο μόνος που απομένει, τότε όμως η ουρά του πλάσματος αφήνει έναν εκκωφαντικό παφλασμό και ο Broc βρίσκεται αναίσθητος στο κατάστρωμα. Σε μία έκρηξη οργής ο Andaqiohr εξαπολύει μία πύρινη φλόγα στην επιφάνεια του νερού γεμίζοντας ατμό τα δεξιά του πλοίου μας, πάνω στον χαμό ο Zord διατάζει το πνεύμα της γης να τον φυλάξει στο πηδάλιο και όλοι ξεκινάμε μανιωδώς κουπί περιμένοντας να χτυπηθούμε ανά πάσα στιγμή...αλλά ακολουθεί ησυχία για πόσο όμως κανείς δεν ξέρει στην Σκοτεινή Λίμνη.
