Η ομάδα καθάρισε το όνομα της και έβαλε τα πράγματα στην θέση τους κόβοντας τους κατάλληλους κώλους.
Φάγαμε, ήπιαμε, γλεντήσαμε, και εξεκινήσαμε για το επόμενο κεφάλαιο στην αναζήτηση μας.
Ο Ζορντ μας παρακάλεσε να δούμε άμεσα το θέμα που τον προβλημάτιζε από την αρχή που βγήκαμε στην επιφάνεια, συναντώντας μερικά αηδιαστικά ορκ, που έφεραν πάνω τους κομμένα χέρια και πόδια (ωμά) - όχι ότι σκοπεύαμε να το αφήσουμε ανεξερεύνητο.
Όποτε ξεχυθήκαμε μέσα στους βάλτους την νύχτα - για να εξυπηρετήσουμε και τους νυχτοπερπατητές φίλους μας, ακολουθώντας τους χάρτες μου και το ''αλάνθαστο'' ένστικτο μου. Αλλά, δυστυχώς αποτύγχαμεν..
Μας οδήγησα επιτυχώς σε ένα ξέφωτο όπου μας την έπεσαν τέσσαιραι φτερωταί δράκοι.. ώ μα τι χαρά! Μετά από μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε και τους ξεφορτωθήκαμε, και ξάφνου μια ύποπτη ομίχλη μαζί με μια απίστευτη μπόχα και ξάφνου πετάγονται μπροστά μας τέσσερις πελώριες μορφές, με τις οποίες συστηθήκαμε βιαίως - συγκράτησα μόνο τα παρατσούκλια τους: ο Λιγούρας, ο Μεγαλόχειλος, η Φαγανή και άλλος ένας τυπάς.
Κοιτάω πίσω μου.. όλοι έχουν απομακρυνθεί, μόνο ο Ζορντ είναι δίπλα μου.. αν κρίνω από τις μορφές αυτές, μπορούν να μας πλησιάσουν σε μια δρασκελιά.
Να δω τι θα κάνουμε τώρα.. πρέπει να φερθούμε πονηρά και αλήτικα - αν θέλουμε να έχουμε κάποια ελπίδα, καλή μας τύχη.