Όσοι ξέρουν να διαβάζουν gnomish διαβάζουν τα παρακάτω:
"15η μέρα του Τσες (Ches), 1485"
[...] Αφού σπάσαμε την γέφυρα τα 80 περίπου ζευγάρια πυρωμένα μάτια άρχισαν να έρχονται προς τα εμάς, αλλά στα μισά κάποιος, μάλλον ο αρχηγός τους τους φώναξε πίσω. Αυτό ήταν το μεγάλο λάθος τους! Με μεγάλη άνεση και ευκολία τους εξολοθρεύσαμε! Τα ξόρκια μεγάλου βεληνεκούς μας, τα δικά μου δηλαδή, του Έλιστρααλ και τος Ζόρντ, μαζί με τα συνεχόμενα βέλη του Μόρφιον και της Λιρντουιτ καθώς και με της χειρουργικές αόρατες κινήσεις του νίντζα μας ήταν αρκετά! Σε 30 δευτερόλεπτα περίπου, αφού έκανα τον Ζόρντ «The Fastest Half Orc Alive» δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο όρθιο! Δεν πρόλαβαν καν να έρθουν ενισχύσεις!
Βέβαια όταν ήρθαν οι ενισχύσεις και βγήκαν έξω οι νάνοι κάτι δεν πήγαινε αρχικά καλά, μέχρι να έρθει ο Μπροκεστός από πίσω που έψαχνε τον ξάδερφο του, αρκετά τσεκούρια έπεφταν στα πόδια μου, γιατί προφανώς η οικογένεια με τα περίεργα ονόματα (αφού δεν συναντήσαμε κανέναν Πέοστοσο πάλι καλά!) κάτι έχει με τους μάγους…
Μετά τις επιβεβαιώσεις του Μπροκ, κάποιες δοκιμασίες που πέρασε στην οικογένεια του, μας δέχτηκαν και επέτρεψαν και στον Ζόρντ να αναστήσει την αρχηγό τους την Αρκουδογέννητη Μπρατσατόσα!
Αμέσως μετά πήγαμε στην πόλη! Τι μαγική πόλη που φαινόταν! Ατελείωτες μαγικές ράγες, που πάνω τους υπήρχαν άπειρα βαγόνια!
Φτάσαμε στην μεγάλη αίθουσα του βασιλιά όπου μας ήθελε πριβέ πριν το μεγάλο δείπνο προς τιμήν μας! Αφού φάγαμε και όλοι μας κοιτούσαν κάπως περίεργα (!), κανονίσαμε να στείλουν νάνους αποίκους στο Άρντιπ (πρέπει να τσεκάρω πως να κάνουμε την έπαυλη μας στο Άρντιπ airDnD) και αφού ο Έλιστρααλ Εξιστόρησε τα κατορθώματα μας με το υπέροχο λέγειν του πήγαμε σε έναν φοβερό (αρχικά) περίπατο στο Ναό του σιδήρου.