Ο Πόλεμος του Αίματος είναι μια σύγκρουση που λαμβάνει χώρα στο πολυσύμπαν από τον καιρό πριν την αρχή του χρόνου και συνεχίζεται ακόμα. Πρόκειται για μια μακροχρόνια σύγκρουση μεταξύ δύο ισχυρών και κακών δυνάμεων: των δαιμόνων της Αβύσσου και των διαβόλων των Εννέα Κολασών. Ο Πόλεμος του Αίματος χαρακτηρίζεται από ατελείωτες μάχες και αψιμαχίες μεταξύ των δύο πλευρών, χωρίς καμία να έχει αποκτήσει ποτέ αποφασιστικό πλεονέκτημα έναντι της άλλης. Η σύγκρουση ήταν τεράστια, κάλυπτε ολόκληρα επίπεδα πραγματικότητας και φιλοξενούσε έναν σχεδόν άπειρο αριθμό από δαίμονες και διαβόλους.
"Όταν αναπτύσσεται μοιραία στιγμή στο πρόσωπο της πραγματικότητας, κατά τη διάρκεια γεγονότων τόσο θεϊκών όσο και υλικών, όλα τα όντα πρέπει να ανασηκωθούν και να την προσέξουν. Ο Πόλεμος του Αίματος είναι μια τέτοια μοιραία στιγμή, οι φλύκταινες του υψώνονται στις Κατώτερες Διαστάσεις.
— Απόσπασμα από το Πόλεμος του Αίματος: Μια Διατριβή"
Τοποθεσία
Ο κύριος τόπος της πλειονότητας των συγκρούσεων που αφορούσαν τον Πόλεμο του Αίματος ήταν η Άορνος (Avernus), το πρώτο στρώμα των Εννέα Κολασών. Δαιμονικές δυνάμεις έπλευσαν τον ποταμό Στύγα διασχίζοντας τις διαστάσεις και περνώντας στην Άορνο όπου απωθήθηκαν από διαβολικές λεγεώνες που έφεραν ενισχύσεις από τα κατώτερα στρώματα των Κολάσεων. Η σύγκρουση, ωστόσο, συχνά δεν περιοριζόταν στην Άορνο, καθώς καταστρεπτικές αψιμαχίες εμφανίστηκαν οπουδήποτε στο πολυσύμπαν, όπου ουσιαστικά δαίμονες και οι διάβολοι μπορούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση.
Ένα άλλο σημαντικό πεδίο μάχης του Πολέμου του Αίματος ήταν η Οίνος, το πρώτο στρώμα του Άδη. Οι μάχες διέρρεαν περιστασιακά στα βαθύτερα στρώματα του Νίφλχαημ((Niflheim) και του Πλούτωνα(Pluton.
Το Χάσμα Αίματος(Blood Rift), ένας ατελείωτος ποταμός αίματος που ξετυλίγεται μέσα από τις διαστάσεις, πέρασε τόσο από την Άορνο όσο και από διάφορες διαστάσεις της Αβύσσου, όπως τα Άγονα Πεδία της Συμφοράς και Απελπισίας(Barrens of Doom and Despair). Αυτός ο μοναδικός σχηματισμός έδωσε ακόμα μια δίοδο για τους δαίμονες στο πρώτο στρώμα των Εννέα Κολασών. Αντίθετα, επέτρεψε επίσης να ξεχυθούν οι μάχες μεταξύ των δύο δυνάμεων στα Άγονα Πεδία (Barrens).
Στο δαιμονικό μέτωπο, η Παζούνια ήταν ένα από τα κύρια πεδία μάχης. Οι διάβολοι προσπαθούσαν συχνά να κατακτήσουν το πρώτο στρώμα της Αβύσσου με την ελπίδα να ελέγξουν ολόκληρη τη διάσταση.[
Τουλάχιστον σε μία περίπτωση, ο Πόλεμος του Αίματος επεκτάθηκε στα ανώτερα επίπεδα, ξεχύθηκε στην Γη των Άγριων Ζώων (Beastlands) μέσω μιας ανοιχτής πύλης.
Αποσπάσματα από την Αορνεάδα:΅Η Άορνος και ο Ασμοδεάς
Εδάφιο 665: Ο Ασμεδείας(Ashmedai) και οι λεγεώνες του στάλθηκαν στην Άορνο(Avernus). Εκείνη την εποχή, η Άορνος ήταν μια παραδεισένια διάσταση. Τα Ηλύσια(Elysium( και οι Επτά Ουρανοί(Seven Heavens) ήθελαν και τα δύο να την προσθέσουν στις κοσμικές σφαίρες τους, και έτσι οι στρατοί τους συγκρούστηκαν στις σμαραγδένιες πεδιάδες της.
Εδάφιο 666: Στη Μεγάλη Προδοσία, ο Ασμοδαίας(Ashmedai) άρπαξε την Άορνο από τα χέρια τόσο του Ουράνιου Όρους (Mount Celestia, Seven Heavens) όσο και των Ηλυσίων (Elysium), διεκδικώντας το για τον εαυτό του και ευθυγραμμίζοντάς το με τις Οκτώ Κολάσεις. Έτσι η Άορνος έγινε η Ένατη Κόλαση.
Εδάφιο 667: Οι λεγεώνες του Ασμεδείας διασπάστηκαν μεταξύ εκείνων που παρέμειναν πιστοί σε αυτόν και εκείνων που παρέμειναν πιστοί στο Ουράνιο Όρος. Ο ίδιος ο Ασμεδείας έγινε Ασμοδαίας και η λεγεώνα των πεσόντων αγγέλων του, χρησιμοποιώντας την Άορνο ως ορμητήριο, κατέκτησε την Κόλαση, αποσπώντας το στέμμα του από το μέτωπο του σκοτεινού άρχοντα Αχριμάν (Ahriman).
Ιστορία
"Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το γιατί ονομάζεται Πόλεμος του Αίματος, αλλά πιστεύω ότι συμβαίνει επειδή οι παραπόταμοι του ποταμού Στύγα λειτουργούν όπως τα αιμοφόρα αγγεία, κυκλοφορούν έτσι τη σύγκρουση σε όλες τις Κάτω Διαστάσεις.
”
— Μορντεκάινεν (Mordenkainen)
Αίτια
Η αιτία του Πολέμου του Αίματος ήταν άγνωστη, αλλά οι περισσότεροι πίστευαν ότι ήταν ένα κατάλοιπο του μεγάλου πολέμου του Νόμου ενάντια στο Χάος που διεξήγαγαν οι Δούκες του Ανέμου του Άακα( Wind Dukes of Aaqa) ενάντια στις δυνάμεις στην Βασίλισσα του Χάους(Queen of Chaos). Στα γιουγκόλοθ(yugoloths) που άλλαζαν συνέχεια πλευρές άρεσε να καλλιεργούν την ιδέα ότι ο Πόλεμος ήταν το δικό τους προσωπικό πείραμα στη φύση του κακού, το οποίο δημιούργησαν και τελικά θα τελείωνε με τους δικούς τους όρους.
Φυσικά και οι άλλοι δαίμονες είχαν τις δικές τους αντιλήψεις για τον πόλεμο, χρωματισμένες από τις ιδιαίτερες ευθυγραμμίσεις και τη φυλετική τους προπαγάνδα. Μερικοί δαίμονες και διάβολοι φαινόταν να πιστεύουν ότι οι αντίστοιχες φυλές τους θα μπορούσαν πραγματικά να αποκτήσουν τον έλεγχο της άλλης. Ωστόσο, οι πιο ισχυροί αρχιδούκες της Κολάσεως και οι πιο πονηροί πρίγκιπες της Αβύσσου έδωσαν μικρή προσοχή στον Πόλεμο του Αίματος, και αν οντότητες τόσο αρχαίες και τρομερές όσο αυτές φαίνονται αδιάφορες, τότε η αιτία πιθανότατα να είναι μάταιη.
Μερικοί φιλόσοφοι υπέθεσαν ότι η Κυρά του Πόνου της Σιγίλα (Sigil's Lady of Pain) είχε κάποια σχέση με τον Πόλεμο του Αίματος, αλλά η σχέση που είχε στην πραγματικότητα δεν είναι ξεκάθαρη.
Ακόμη μια άλλη θεωρία περιλαμβάνει την καταγωγή-μύθο του Ασμοδαίας, στην οποία ήταν ένας άγγελος που ταξίδεψε στην καρδιά της Αβύσσου και έβγαλε ένα μόνο κομμάτι από τον «σπόρο του κακού».[Ειπώθηκε ότι ο Ασμοδαίας προέβλεψε τη δική του νίκη στη σύγκρουση - έναν οριστικό θρίαμβο του νόμου επί του χάους - και στη συνέχεια θα ενώσει όλα τα επίπεδα δικαίου υπό την κυριαρχία του.
Μερικοί σοφοί αγορεύουν ότι ο Πόλεμος του Αίματος είναι ένα απλό παρακλάδι των αρχέγονων πολέμων μεταξύ νόμου και χάους.Οι νόμιμης κοσμοθεωρίας ουράνιοι άρχοντες και οι χαοτικοί καλά ευθυγραμμισμένοι ελαδρίνοι συμμετείχαν οριακά μόνο στη σύγκρουση, διασφαλίζοντας κυρίως ότι η μάχη παρέμενε περιορισμένη στις κατώτερες διαστάσεις. Οι δαίμονες και οι διάβολοι (σύμφωνα με τη σαδιστική και βίαιη φύση τους) απλά δεν θα σταματούσαν τον αγώνα τους, ακόμη και αφού το υπόλοιπο πολυσύμπαν έχει γίνει πιο ανεκτικό.