Μέρος πρώτο:
Η μάχη είχε ολοκληρωθεί και πλέον βρισκόμασταν μπροστά απο μια τεράστια Θύρα. Το αντικείμενο που ψάχναμε μετα μανίας όλο αυτό το διάστημα ίσως κρυβόταν απο πίσω. Ωστόσο ακόμα δεν θα βρίσκαμε την ησχυχία μας. Σαν τον ήχο κουνουπιών που δεν σε αφήνει να διαβάσεις με την ησυχία έτσι και εμείς ακούγαμε ενοχλητικούς ψυθίρους γύρω μας μεσα απο το σκοτάδι.
Η ενέδρα δεν άργησε να συμβεί. Γλοιώδη πλάσματα καβάλα πάνω σε σαύρες μας επιτέθηκαν μα πλέον η εμπειρία μας ήταν τέτοια που τους αποκρούσαμε εύκολα. Εφόσον διαβήκαμε την τεράστια Θύρα βρεθήκαμε σε ένα στόμιο που είχε ένα μεγάλο άνοιγμα στο τέλος του. Όπως μάθαμε με τον δύσκολο τρόπο αυτό το άνοιγμα φυλασσόταν απο τους νάνους του Υποσκότους Ντουέργκαρ.
Δεν δέχτηκαν καμία διαπραγμάτευση μαζί μας και μας επιτέθηκαν εφόσον και μεις δεν μπορούσαμε να υποχωρήσουμε λόγω της αποστολής μας.
Η μάχη ήταν βάναυση και για ακόμη μια φορά κόντεψα να συναντήσω τον Θωθ. Ο Δαγκάνας δυστυχώς απεβίωσε. Με μεγάλη δυσκολία καταφέραμε να επιβιώσουμε και απο αυτη την δοκιμασία μονο και μόνο για να μάθουμε πως Ο Κάιλ, ο θανάσιμος εχθρός μας, είχε κλείσει συμφωνία με τους Ντουέργκαρ και ο μόνος τρόπος να για να πετύχουμε παρόμοιας μεταχείρισης απο τους νάνους ήταν να υπογράψουμε μαζί τους μια συμφωνία οπου δεσμευόμασταν πως τα βασίλεια μας θα αναγνώριζαν την κυριαρχία τους στην Γκουτρουγχαρ. Αυτο δεν θα άρεσε καθόλου στα τέκνα της Τεθιαμαρ.
Το άλλο που μάθαμε ήταν πως στη σπηλιά υπήρχε ένας Δράκος… Ολοζώντανος ονόματι Νυχτολέπης που η ανάσα του μπορεί να πνίξει σε οξέα αλλά και το ότι το αντικείμενο που έψαχνε ο Κάιλ δεν ήταν άλλο απο το Χρυσογάλανο Σκήπτρο. Ένα μυθικό αντικείμενο που πλέον είχε σπάσει σε επτά κομμάτια.
Συνεχίσαμε την εξερεύνηση μας προς τα βόρεια του Δωματίου όπου βρήκαμε περισσότερες πληροφορίες. Κατα τα φαινόμενα η Αρχιερεια απο το Μεγα Δασος γνωρίζει που βρίσκεται ένα απο τα κομμάτια του σκήπτρου. Μένει μονάχα να φύγουμε απο την σπηλιά για να τηνεντοπίσουμε. Αρκετά αισιόδοξο σενάριο αν αναλογιστεί κανείς πως εξαγριωμένα Ορκ, Πανίσχυροι Δράκοι αλλά και οι απέθαντες στρατιές πεσόντων που υπακούν στον Κάιλ στέκονται ανάμεσα σε εμας και την αποστολή μας.