"Εξιστορεί η Γκόρια Ουρονυχιά"
2η του Μάρπενοθ 1492
Την διαδρομή Ελτουρελ -Μπαλντουρ κατά μήκος του ποταμού την έχω κάνει αρκετές φορές . Τόσο με τους γονείς μου σε καραβάνι όσο και με το τάγμα. Την ξέρω αρκετά . Ξέρω ότι είναι 10 μέρες για να φτάσουμε . Στις τρείς πρώτες ώρες και πιστεύω ότι είναι η χειρότερη εμπειρία που έχω ζήσει. Δεν λέω οι πρόσφυγες κουβαλάνε τον πόνο τους .Αλλά δεν χρειαζόμαστε και την τρέλα τους. Και αυτός ο ηλίθιος από το τάγμα του βάλτου είναι πολύ ανυπόφορος. Ευτυχώς στο δρόμο πετύχαμε τον Angus. Τον ενημέρωσα για το τι έγινε στο Ελτουρέλ και συνέχισε το ταξίδι μαζί μας . Μαζί με το μουλάρι του.
Μεσημέρι
Δεν έχω ιδέα πως το κατάφερα αλλά ξεγέννησα μια από τους πρόσφυγες που ήταν έγκυος. Βέβαια ενώ όλοι οι πρόσφυγες χαιρόντουσαν με αυτά τα νέα μια επίθεση από ληστές μας άλλαξε τα σχέδια. Αμυνθήκαμε για την ώρα αλλά αυτός που φαινόταν για αρχηγός τους κατάφερε να γλυτώσει όποτε αποφασίσαμε όσο ξεκουραζόντουσαν κάποιοι να πάμε για κυνήγι προκειμένου να φέρουμε τροφή. Είμαστε αρκετά άτομα και δεν έχουμε αρκετές προμήθειες για όλο αυτό το ταξίδι.
Βράδυ
Βρήκαμε ένα μέρος να ξεκουραστούμε. Ας ελπίσουμε να έχουμε μια ξεκούραστη βραδιά. Στο δρόμο περάσαμε από ένα σημείο όπου υπήρξαν πολλοί νεκροί πρόσφυγες . Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Στο ποταμό είδαμε και ένα καράβι που λογικά πήγαινε στην πόλη της Μπαλντουρ. Μπορεί να μας βοηθούσε αλλά μπορεί να ήταν και παγίδα.
3η Μαρπενοθ
πρωί
Ευτυχώς όλα κυλήσαν ομαλά και ξεκινάμε το ταξίδι μας.
Μεσημέρι
Δεχθήκαμε μία επίθεση από αιρετικούς. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να σώσουμε πολλούς από τους αμάχους. Μερικά από τα θύματα ήταν η μόλις ενός ημερών μητέρα…. Για το καλό του μωρού θα πρέπει να φτάσουμε γρήγορα στην πόλη. Και αυτός ο πολυλογάς από το Τάγμα του Βάλτου πέθανε. Πέθανε τουλάχιστον μαχόμενος. Ο angus φαίνεται να μιλάει με έναν πρόσφυγα συχνά. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως να τον χρειάζεται για κάτι. Θα έχω το νου μου.
Η αιρετικοί ήταν μέλη της αίρεσης της Ζάριελ…. Πρέπει να το αναφέρω οπωσδήποτε στο Τάγμα
Βράδυ
Περάσαμε ένα μέρος που είχε γεμίσει πρόσφυγες που μένουν εκεί πέρα και προτιμήσαμε να μην κατασκηνώσουμε μαζί τους. Βρήκαμε ένα μέρος και όπως επιστρέφαν οι υπόλοιποι από το κυνήγι παρατήρησα άτομα με πυρσούς να προχωράνε μέσα στην νύχτα .Παρατήρησα ότι είχαν το σύμβολο του τάγματος και πήγα να τους μιλήσω .Κάτι που μετάνιωσα. Επικεφαλής ήταν ο επιλοχίας Σφυρής όπου αφού του ανέφερα τι έγινε στο ελτουρέλ με ενημέρωσε ότι στην πόλη δεν μπαίνει κανείς γιατί έχει γεμίσει πρόσφυγες. Επίσης ζήτησε να του δώσουμε όλα μας τα τρόφιμα. Πράγμα που του αρνήθηκα γιατί ήταν θέμα επιβίωσης. Βέβαια ο απώτερος σκοπός του ήταν να του δώσουμε χρυσάφι προκειμένου να μας αφήσει το φαγητό . Αυτός δεν είναι ο δρόμος της γροθιάς. Θα ενημερώσω το Captain Zodge για αυτό το περιστατικό . Δεν μπορούμε βέβαια να αποδείξουμε κάτι. Σίγουρα όμως το τάγμα αποβάλει τα σκουπίδια…. Θυμάμαι κάτι που έλεγε ο πατέρας μου που βγάζει πολύ νόημα. Έχουν πλάκα οι αυτοί πιστεύουν ότι έχουν εξουσία.