Όπως τα αφηγείται η Γκόρια Ουρονύχα
"15η του Μάρπενοθ, 1492DR
Πολλά ύποπτα και δυσάρεστα πράγματα συνέβησαν κάτω από τα λουτρά. Προσπαθήσαμε να προχωρήσουμε όσο πιο ήσυχα μπορούσαμε. Σίγουρα ήμασταν κουρασμένοι από την προηγούμενη μάχη αλλά έπρεπε να μάθουμε κάποια πράγματα. Προχωράγαμε σε χώρους οπού ο Ανγκους μύριζε κάποιο εύφλεκτο αέριο ,δωμάτια με πτώματα , δωμάτια οπού έγιναν κάποια περίεργα τελετουργικά …Κάποια στιγμή ακούσαμε φωνές από ένα χώρο όμως δεν μπορούσαμε να περάσουμε. Προχωρήσαμε και βρήκαμε αλυσοδεμένους κάτοικους της Baldur . Ο ένας ήταν νεκρός. Ακουστήκαν φωνές από τον διπλανό χώρο και ήρθαν να δούνε. Τους επιτεθήκαμε . Όμως ήταν αρκετοί. Και πάλι ένας καταραμένος μάγος κατάφερε να μας εξολοθρεύσει. Σχεδόν όλους. Όμως δεν ήμασταν όλοι τυχεροί.
Μετά την μάχη ο Αχιλλέας δεν τα κατάφερε . Και αυτό δεν ήταν το πιο εκνευριστικό πράγμα που έγινε. Ο Μάλικ σκότωσε έναν κάτοικο που ήταν σε έναν βωμό χωρίς να δώσει εξηγήσεις.
Ξέρω ότι δεν χρειάζονται να μου απολογούνται ….αλλά στο τάγμα έμαθα ένα πράγμα. Εάν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών μιας διμοιρίας… η διμοιρία είναι γραφτό ότι θα εξολοθρευθεί. Αφού αποφασίσαμε να γυρίσουμε προς τα πίσω καθώς ήμασταν όλοι εξαντλημένοι συναντήσαμε τον έναν Βαρθαπουρ οποίος μας είπε ότι προσπάθησε η οικογένεια του να τον σκοτώσει…. Όμως η κοπέλα που σώσαμε είπε στον Μομφεράτο ότι είναι και αυτός υπεύθυνος για τα βασανιστήρια που έγιναν εκεί κάτω καθώς επίσης και για απόπειρα βιασμού της ιδίας. Όσο και να θέλω να κρατάω απόσταση από τον Μομφεράτο το ότι μου εμπιστεύτηκε αυτήν την πληροφορία με έκανε να τον εκτιμήσω λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους. Στην είσοδο πετύχαμε και μια γυναίκα με βαλλίστρες η οποία ήθελε να σκοτώσει τον βαρθαπουρ. ΄Ήθελα και εγώ το ίδιο. Όμως δεν ήμουν δυνατή για να ανταπεξέλθω. Η άγνωστη γυναίκα αφού σκοτώσαμε τον ψευτοπαλληκαρά με βοήθησε να συνέρθω.
Βρήκαμε ένα σημείωμα πάνω στο πτώμα του .Και αφού βγήκαμε έξω ο μαλικ μου έδωσε άλλο ένα . Ίσως εάν τα παραδώσω στον Ζοτζη μπορεί να κινηθεί το τάγμα κατά των βαρθαπουρ καθώς αποτελούν πειστήρια τα οποία μάλιστα αναφέρουν και κίνδυνο στην οικογένεια πορτυρ. Έξω λίγο πριν χωριστούμε πάλι ένα Imp μας μίλησε . Να συμμαχήσουμε με τους Βαρθαπουρ…. Και μάλιστα για να το προτείνουν σε ένα μέλος του τάγματος ποιος ξέρει ποιοι άλλοι κάνουν τα θελήματα τους.. Ένα παιδάκι μας έδωσε ένα σημείωμα αλλά δεν είχα το μυαλό να μείνω να το λύσω καθώς ήταν κωδικοποιημένο. Γύρισα σπίτι . Δεν μίλησα σε κανέναν. Πλύθηκα έφαγα και γύρισα στο δωμάτιο οπού έκατσα και έγραψα τα παρακάτω.
Σαν κύρια σημεία της ημέρας είναι τα εξής
1) αύριο θα συζητήσουμε με τους υπολοίπους και θα πρέπει να θέσουμε κάποιους κανόνες εάν θέλουν να παραμείνουν στην αποστολή . Εγώ τους φώναξα εγώ μπορώ και να τους διώξω. Και να κάνουν ότι θέλουν .Μαζί μου δεν θα είναι .
2) Θα πάω σε έναν ναό να τιμήσουν τον Αχιλλέα που έχασε την ζωή του γι’ αυτήν την αποστολή
3) Όταν έπεσα την πρώτη φορά από τον μάγο είδα ένα περίεργο όραμα. Είδα μια γροθιά φλεγόμενη να σβήνει. Μετα που σηκώθηκα το θεώρησα σαν κακό οιωνό. Όταν έπεσα από τα χέρια του βαρθαπουρ έβλεπα μόνο μαύρο. Ώσπου η φλεγόμενη γροθιά ξανάναψέ όμως δεν ήταν μόνη της. Κρατούσε και ένα σπαθί οπού πήρε και αυτό φωτιά. Και εκείνη την ώρα άνοιξα τα μάτια μου οπού αντίκρισα την γυναικά με τα τόξα την Αμάλθεια. Το γνωρίζω αυτό το σύμβολο . Είναι το σύμβολο του Tempus. Μήπως είναι ένα μήνυμα να έρθω πιο κοντά σε αυτόν για να βγάλω εις πέρας την αποστολή;"
