Συνεδρια 11η
Mηνας: Ουκταρ
Ημερα: 15η
Η περιπετεια συνεχιζετε καθως δευτερολεπα αφου οι ηρωες μας περικυκλωθηκαν απτα σμηνη μυρμηγκιων και δεκαδες μπατιρι μια ομοβροντια με βελη καλυψε τον ουρανο. Με την προσοχη τους στραμμενη πανω για να αποφυγουν οσα περισσοτερα βελη μπορουν, τα μπατιρι εκμεταλευστηκαν την ευκαιρια να κρυφτουν στην γυρω βλαστηση κανωντας πραγματικα δυσκολο στις βεντουζες να αντεπιτεθουν.
Χαρη στην γοργη σκεψη του Αθανου να εξαπολυσει ενα ξορκι κατα προσεγγιση εχωντας σαν οδηγο την πορεια απο τα βελη, καταφερε να σπασει τον κλοιο και να δωσει χρονο στους υπολοιπους να περασουν στην αντεπιθεση, τρεπωντας σε φυγη οσα μπατιρι ειχαν απομεινει. Η αισθηση της νικης δεν κρατησε για πολυ καθως πριν προλαβουν να παρουν ανασα, ηχοι απο πατημασιες αρχισαν να ακουγονται απτον βορρα και φιλωσιες απτα δεντρα να ξακριζουν, αντικριζοντας ενα γιγαντιαιο πιθηκο κουβαλωντας στους ωμους του την βασιλισσα των μπατιρι, ξεκαθαρα οργισμενη για τις απωλειες της φυλης της, σηκωσε το μενταγιον και με προσταγμα της ο τεραστιος πιθηκος αρχισε να εκτοξευει πετρες προς τους ηρωες μας.
Χωρις να χασουν λεπτο μια συνονισμενη επιθεση απο τις βεντουζες ηταν αρκετη να τρεψουν τον πιθηκο σε φυγη, κανωντας το μενταγιον που αναζητουν να χαθει στα βαθυ της ζουγκλας. Ευτυχως ομως ο βαρδος Ιντζι εκρυβε ακομη μια νοτα στο μανικι του, δημιουργωντας ενα ομοιωμα ενος τεραστιου κοκκινου δρακου κανωντας τον πιθηκο να στριψει δινωντας χρονο στους ηρωες μας να τον καταδιωξουν. Κυνηγωντας αναμεσα σε πυκνη βλαστηση, ερειπια και γκρεμους, καταφεραν να τον στριμωξουν, δειχνοντας να φοβαται να παει πιο βαθεια στη ζουγκλα, κατι που αποδειχθηκε μοιραιο τοσο για αυτον αλλα και την βασιλισσα που βρηκε το τελος της απτην ραπιερα του Ιλαρου.
Επιστρεφωντας στο σημειο της ενεδρας για να αναπληρωσουν τις δυναμεις τους πριν ξεκινησουν για το σπηλαιο του Βορν, ελπιζωντας το μενταγιον να λειτουργει και να αποκτησουν εναν ακομη συμμαχο στην αποστολη τους. Κατα την επιστροφη τους, επεσαν πανω σε ενα αγαλμα που απεικονιζε τον Ουμπταο, του πρωτοπλαστου ενας απτου βασιλιαδες του Τσουλτ. Στην βαση υπηρχαν διαφορες προσφορες στον βασιλια απτα πλασματα της ζουγκλας με χρυσα νομισματα να περικλυουν το αγαλμα. Παντα με προσοχη μαζευοντας τα, κανωντας τον Γκλαντρι να αηδιασει απτην απληστια των υπολοιπων, αλλη μια ιδεα ηρθε στον Ιντζι, προτεινωντας να πεταξει τα νομισματα στον αερα και ας κρατηση ο Ουμπταο οσα θελει ενω θα κρατησει οτι πεσει. Μια κινηση που εδειξε να εκτιμα καθως πετωντας τα νομισματα στον αερα, αιωρηθηκε και ο ιδιος νιωθωντας την ευλογια του Ουμπταο και κρατωντας τα νομισματα.
Φτανωντας στην εισοδο της σπηλιας, μεταλικοι ηχοι και τριγμοι ξυλου αρχισαν να ακουγωνται μεσα απτην σπηλια και ο Ασπιδοφυλακας πλησιασε τον Αθανο, ετοιμος να υπακουσει τις εντολες του. Με το οχυρο να ειναι πανω απο μια μερα ταξιδι μακρια και την νυχτα να πεφτει γοργα οι ηρωες μας αποφασισαν να ξεκουραστουν. Πριν ομως κλεισουν τα ματια τους μια αστραπη τραβηξε το βλεμα τους στον Ντουραντε που μολις ειχε χτυπησει το εδαφος με την αλαβαρδα του, δημιουργωντας μια μαυρη ανεδευομενη ομιχλη περνοντας αργα αργα την μορφη και το σχημα ενός πολεμικου επιβητορα. Καθως η ομιχλη που περιτρυγιριζε την μορφη, αρχιζει να χανεται προς το εδαφος το αλογο ξεπροβαλει ψηλο και περηφανο με το μαυρο του τριχωμα να γυαλιζει και τα φλογερα του ματια καρφωμενα στον παλαντινο, δειχνοντας του υπακοη και διψα για τιμωρια.
Ημερα 17η
Ταξιδευοντας μεσα στη ζουγκλα ολη μερα, κατα την δυση του ηλιου, μεσα απτα φυλλωματα βλεπουν τειχη απο ακατεργαστη ξυλεια, με παρατηρητια και σκηνες, περιβαλωμενο απο ταφρο και μια μεγαλη πυλη να αντικριζει τον ποταμο Σοσενσταρ καιι τριγυρω σοροι απο απανθρακωμενα πτωματα και ζωα σε αποσυνθεση, κανωντας τον Σαλαχ να θυμηθει τις μερες του στο οχυρο δυσανασχετωντας.
ΑΛΤ!!! Ακουστηκε μια φωνη απτο παρατηρητηριο της πυλης καθως οι φρουροι ειχαν αντιληφθει την παρουσια των ηρωων μας ζητωντας ταυτοποιηση, με τον Ντουραντε να παρουσιαζεται κανωντας τις πυλες να ανοιξουν και να τους επιτρεψουν την εισοδο στο οχυρο. Περπατωντας αναμεσα στις σκηνες ηταν ξεκαθαρο το πεσμενο ηθικο και η καταπονηση του στρατευματος ομως η αισθηση της συντροφικοτητας αφηνε να ενωηθει πως ηταν ολοι ενωμενοι σαν μια γροθια.
Φτανωντας στο κεντρο ο διοιηκητης Σπαζοκοκκαλος υποδεχετε τον Ντουραντε εχωντας τον καλεσει να παρουσιαστει απο οταν εφτασε στο Τσουλτ. Ανυπομονος και χωρις να δεχτει κουβεντα διατασει τον Ντουραντε να παρει 8 ανδρες και πανε να περιπολησουν την ζουγκλα για 2 βδομαδες. κατι που εκανε εξαλο τον Ιντζι ο οποιος αρχισε να βριζει και να αντιμιλα μη δειχνωντας σεβασμο στον βαθμο του διοικητη. Εξαλλος και αμετακλητος διαταζει τον Ντουραντε να συλλαβει τον Ιντζι, καθως μελη του στρατευματος αρχιζουν να μαζευονται και τους Βεντουζα να παιρνουν θεσεις μαχης ετοιμοι για παν ενδεχομενο.
Θα καταφερουν αραγε οι ηρωες μας να βγουν αλοβητοι απο το οχυρο??? Τι σκοπο εχει ο διοικητης για τους ηρωες μας??? Θα καταφερει ο Ντουραντε να βρει μια λυση????
ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΙΣΟΔΕΙΟ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΑΠΤΟΝ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΟΜΑΣΤΟΡΑ
