Μηνας: Ουκταρ
Ημερα: Βραδυ 1ης
Η εκκλησια του Λαθαντερ τυλιγετε στις φλογες, με το λαδι να λειτουργει σαν καταλυτης και να εξαπλωνεται ραγδαια, σε ολο το μηκος και το πλατος της, την ωρα που ο Γκλαντρι ειναι μεσα προσπαθωντας να σωσει το ιερο δισκοποτηρο του πατερα μαρκους.
Μια φιγουρα ξεπροβαλλει απτο σκοταδι πανω στην ωρα ακουγοντας καποιον να βουτα στο νερο, ενω απο την σκεπη παρατηρει οτι τον σημαδευουν με βαλιστρα, την ιδια στιγμη οπου πεταγετε μπροστα του ο Αθανος ριχνοντας ξορκια στον κολυμβητη, βυθιζοντας ετσι σε μεγαλη συγχυση τον αργοπορημενο στο ραντεβου του Ιντζι, που προσπαθουσε να αντιληθφει τα γεγονοτα πριν προβει σε ενεργειες που θα μετανιωσει στην πορεια. Την ιδια στιγμη ο Γκλαντρι, καταφερνει να βγει απο την εκκλησια αλωβητος και με την βοηθεια του Ντουραντε, να σβησει ολες τις μικρες εστιες φλογας που ειχε πανω του, πηγαινοντας να βρουν τους υπολοιπους της παρεας.
Αγχωμενος οτι θα πιαστει αιχμαλωτος και πανω στον πανικο του ο δραστης προσπαθει να ξεφυγει βουτωντας στο νερο, μονο για να πεσει πανω στον Καλαστερ, ο οποιος δεξιοτεχνα σκαρφαλωσε την φλεγομενη εκκλησια βγαινοντας στην πλατη του. Πανω στον πανικο και στις φλογες καταφερνοντας να γλυστρισει απτον Καλαστερ βουταει στο νερο, μονο για να βρει μοιραιο θανατο απο τις συνδυασμενες προσπαθειες των Ιντζι, Αθανο και Καλαστερ.
Η μαχη τελειωσε αλλα δεν ηταν ωρα για συστασεις οι φλογες ειχαν αρχιζει να θεριευουν και μη θελοντας ο Γκλαντρι να παρατησει την εκκλησια να καει, οι ηρωες μας με ατομικες προσπαθιες και κανεναν συντονισμο ειθηστε τυχεροι, καταφεραν κουβαλωντας νερο να σωσουν την εκκλησια περαν απο ενα μερος της σκεπης. Πλεον ομως ολοι ειχαν παρατηρησει μια νεα φυσιογνωμια να τους προσφερει βοηθεια και δεν ηταν αλλος απο τον Ιντζι εναν μελαχρινο αγγελομορφο Βαρδο με δερματινη αμφιεση και λαμπερα ματια, γνωστο του Αθανου και μελος της αποστολης.
Επιστρεφοντας με ησυχια στο λιμανι ο Γκλαντρι εξεταζει το πτωμα του δραστη μονο για να βρει ενα τατουαζ και σημαδια απο νυχιες αγριου ζωου. Χωρις να του προξενησουν καποια απορια, κλωτσωντας ετσι το νεκρο κουφαρι του δραστη πισω στο νερο, προκαλωντας εκπηξη στην ομαδα, την ιδια στιγμη που ο Αθανος προσπαθουσε να βρει πετρες για να τον στειλει στον πατο εξαφανιζοντας ετσι τα ιχνη του φονου. Ματαια βεβαια διοτι στην επαφη με το νερο το πτωμα καταβροχθυστηκε απο την υποθαλασσια πανιδα του Τσουλτ.
Εχοντας ηρεμησει και παρει την ανασα τους σε μια αρκετα γεματη απο συμβαντα μερα, και αφου εφτασε και ο Κεθρου στο ραντεβου. Μη θελοντας ο Γκλαντρι να αφησει απροστατευτη την εκκλησια οι ηρωες μας αποφασιζουν να αφησουν τον Κεθρου σκοπο οσο θα λεπουν στην αποστολη τους. Με τον Ντουραντε και τον Γκλαντρι να μενουν στην εκκλησια μηπως συμβει καποια αλλη αποπειρα εναντιον του, οι Αθανος, Καλαστερ και Ιντζι παιρνουν τον δρομο τους για την ταβερνα προς ευρεση δηλωμενου οδηγου μιας και οι αδηλωτοι θα εφερναν προβληματα εαν επεφταν στην αντιληψη της Φλεγομενης Γροθιας.
Φτανοντας εξω απτην ταβερνα το μερος ηταν γεματο αφισες-διαφημισεις οδηγων οι οποιοι περιμεναν διπλα τους ψαχνοντας πελατες με αρκετο χρυσο ωστε να μισθωσουν τις υπηρεσιες τους. Μερικοι οδηγοι οπως ο νανος Χιου Κοψωπετρης και ο αλμπινος νανος Μουσαριμπ επεσαν στην αντιληψη των ηρωων μας, καθως επισης και ενα ζευγαρι απατεωνων οδηγων ονοματι, Φαρουλ και Γκοντολο οπως διαπισπτωσαν απο την εμφανιση και την γλωσσα του σωματος τους. Ομως παροτι οι νανοι φανηκαν αξιολογοι οδηγοι και ικανοι πολεμιστες σε περιπτωση που χρειαζοταν, το ενδιαφερον τους κεντρισε μια θηλυκη παρουσια, αυτη της οδηγου Σαλιδα. Οντας σκληρο καρυδι και ξεκαθαριζοντας απο την αρχη ποιος θα παιρνει τις αποφασεις δεχτηκε να συνοδεψει τους ηρωες μας στην αποστολη τους δινοντας ραντεβου το πρωι στο λιμεναρχειο προειδοποιωντας τους νεοαποκτηθεντες πελατες της για τον κινδυνο που κρυβουν τα νερα στον κολπο του Τσουλτ.
Επιστερφοντας στην εκκλησια να μεταβιβασουν τα νεα και να κατευθυνθουν προς το πανδοχειο, ο καλαστερ σχεδιαζει σε χαρτι υπο τις οδηγιες του Αθανου, βαση της μνημης του Γκλαντρι, το ταττουαζ του εμπρηστη. Με τον Αθανο να το αναγνωριζει ως την οργανωση "Ποντικια της Σανκα" και τα σημαδια ως το σημα κατατεθεν του βασανιστηριου με δεινοσαυρους του αρχηγου τους.
Φτανοντας στο πανδοχειο/ταβερνα οπου θα διανυκτερευσουν ο Ιντζι δινει μια παρασταση που θα συζητιεται για πολυ στο λιμανι του Τσουλτ χαρη και στην τρομερη βοηθεια του Καλαστερ οπου φροντισε ο ηχος και η ιστορια να μετατραπει σε ενα υπερθεαμα εικονων και αισθησεων που θα κερδιζαν και τον αυστηροτερο κριτη. Ακολουθωντας μια πολυαναμενομενη στιγμη ξεκουρασης οπου ολοι χρειαζονταν.
Μηνας Ουκταρ
Μερα: 2η
Μια συνεφιασμενη με αρκετα μποφορ φθινωπορινη μερα ξημερωσε στο Τσουλτ και βρισκει τους ηρωες μας στον δρομο προς το λιμανι οπου εχουν ραντεβου με τον Ζιρνταν αλλα και με την οδηγο τους Σαδιδα. Φτανοντας ο λιμεναρχης Ζιρνταν τους οδηγει στο πλοιο που θα σαλπαρουν, με την Σαδιδα να χει ηδη επιβιβαστει. Ακολουθωντας με την σειρα τους οι ηρωες μας επιβιβαζονται στον Θρασυ Πηγασο το πλοιο της καπετανιου Ορτιμε που παροτι μικρη στο μποϊ ηταν πιο θρασυς και σκληρη απτο ιδιο το σκαρι που κυβερνουσε. Παιρνοντας ολοι τις θεσεις τους με τον Καλαστερ στο καταρτι και τον Ντουραντε να τον διωχνουν απτις βαλιστρες παρα τον ζηλο του υστερα απο μια ακρως απογοητευτικη επιδειξη χρησης της, το πλοιο βγαινει στα ανοιχτα του κολπου του Τσουλτ και πλεει προς τον προορισμο του.
Μολις 2 ωρες στα ανοιχτα νερα του κολπου, τα κυματα αρχισαν να χτυπανε το πλοιο δυσκολευοντας τους απειρους ναυτες και ηρωες μας να μεινουν ορθιοι. Αλλα δυστυχως τα γεγονοτα σταματουν εδω η θαλασσα μπροστα τους αρχισε να αναδευτε, καθως τα κυματα εφταναν το καταστρωμα καθως αρχισε να αναδυετε μια μορφη σαν νησι μονο που ηταν η χελωνα δρακος που φυλαει τον κολπο λεηλατωντας τα πλοια η βυθιζοντας τα εαν ο φορος υποτελειας που ζητα δεν ειναι αρκετος.
Εντρομη η καπετανισσα μαζευει σε ενα σακουλι οσο πλουτο μπορουσε και με τρεμαμενο χερι προσφεροντας τα στον δρακο μονο για να ζητησει περισσοτερα κατι που καταλαβαν ο Ιντζι και ο Αθανος γνωστες της δρακογλωσσας. Στην προσπαθεια να πεισουν τον δρακο να δεχτει τον χρυσο παροτι ζητουσε κ αλλο το μονο που καταφεραν ηταν να βρεθουν στο νερο ο Αθανος και ο Γκαλντρι ψανοντας την ισορροπία τους υστερα από ενα γερο χτυπημα της ουρας του στο καραβι. Αναγκαζοντας τους ηρωες να δωσουν σχεδον ολο το χρυσο που τους ειχε απομεινει. Κατευναζοντας ετσι τον δρακο την ιδια στιγμη που ο Ντουραντε κ ο Ιντζι βοηθουσαν τους Αθανο κ Γλαντρι να βγουν απτο νερο. Το υπολοιπο της μερας κυλησε απροσμενα θετικα χωρις παρατραγουδα, νυχτωνοντας με τον προορισμο να διακρινετε πλεον στον οριζοντα.
Μηνας Ουκταρ
Μερα: 3η
Το τελευταιο μερος της τριημερης πλευσης κυλησε ομαλα, με την καπετανιο να δινει μια βαρκα στους ηρωες μας για πιασουν στερια. Φτανοντας προς το αγκυροβολιο του προορισμου τους πανω στην ωρα που το φεγγραρι επαιρνε την θεση του ηλιου σε μια ξαστερη αλλα οπως ολα δειχνουν οχι αναιμακτη νυχτα.
Δυο φρουροι φαινετε να χουν σκοπια στο αγκυροβολιο, κατα την δεση της βαρκας τους και την αποβιβαση τους ομως και οι δυο πεφτουν νεκροι απο βελοι. Το μερος δεχονταν επιθεση απο καποιες μυστηριες μορφες με μασκες, οι οποιες αρχισαν να ριχνουν βελη και προς την προβλητα χτυπωντας τον Γκλαντρι αρκετα σοβαρα, αναγκαζοντας τον Καλαστερ να τους δωσει ενα μαθημα, διαλυοντας το ενα με το ξορκι μαγικοι πυραυλων. Η ομαδα δεν αργει να παρει παραδειγμα, με τον Ιντζι να ειρωνευετε τους αντιπαλους δημιουργωντας συγχυση σε αυτους και ανυψωση του ηθικου στους συμπολεμιστες του. Βλεποντας τον Ντουραντε μπροστα να διαμελιζει με ενα μονο χτυπημα αλλο ενα πλασμα και τον Αθανο στο βαθος να καλυπτει με κινησεις που θα ζηλευε μεχρι και ο Λεγκολας της Μεσης Γης, τα πλασματα δεν ειχαν επιλογη απτο να οπισθοχωρησουν και να χαθουν στην ζουγκλα και στο σκοταδι. Το αγκυροβολιο ηταν πλεον ασφαλες.
Εξερευνοντας τα πτωματα των πλασματων αλλα και των φρουρων με την βοηθεια της οδηγου τους, οι ηρωες μας εμαθαν πως τα μυστηρια πλασματα ειναι καλικαντζαροι Μπατιρι και οι μασκες τους ειναι συλλεκτικες και εχουν ιδιαιτερη αξια στην αγορα κατι που χρειαζονταν μετα το χρυσαφι που εχασαν να κατευνασουν την χελωνα δρακο. Ενω παραλληλα οι φρουροι αναγνωριστηκαν απο τα τατουαζ τους ως μελη της οργανωσης των Ζενταριμ.
Μη εχωντας κατι αλλο να κανουν στο αγκυροβολιο η οδηγος Σαδιδα εδειξε τον δρομο για το διαμαντορυχειο, οπου και τους αφησε στην εισοδο περιμενοντας τους στο ντοπιο ταβερνιο να ξεμπερδεψουν τις υποθεσεις τους. Εκει τους υποδεχτηκε ο ηρεμος αλλα αποφαστικος στις κινησεις και λογια λοχιας Σερχιο Δακτας. Μετα τα ευχαριστιρια για την βοηθεια τους με τα Μπατιρι και δειχνοντας την ελλειψη εμπιστοσυνης τσεκαροντας αν ανηκουν στην Φλεγομενη γροθια, οδηγησε τους ηρωες μας στο αρχηγειο των Ζενταριμ, αφου προτεινως ζητησε απτον Ντουραντε να μιλησουν ιδιαιτερως αργοτερα.
Μπαινοντας στο αρχηγειο τους υποδεχτηκε ο αρχηγος Καπτεν Βαρυς που και αυτος με την σειρα τους ευχαριστησε τους ηρωες μας, τους αποκαλειψε πως ορυχειο ειναι χτισμενο πανω σε παλια ερειπια και τον τελευταιο καιρο, οι εργατες χανουν τα λογικα τους γινοντας παρανοϊκοι και βιαιοι, αλλα δυστυχως δεν εχουν αρκετες δυναμεις να ασχοληθουν με το ζητημα διοτι οι φυλες των Μπατιρι τους κρατουν τα χερια δεμενα με τις συχνες επιθεσεις στο ορυχειο.
Επειτα απο συντονισμενες προσπαθειες επεισαν τον αρχηγο να τους προσφερει ανταμοιβη σε ανταλλαγμα την βοηθεια τους να βρουν τι γινετε στο καταραμενο κατα τους ντοπιους ορυχειο. Προσφεροντας τους χρυσο αλλα και πολυτιμους λιθους μαζι με την εκτιμηση και τον σεβασμο των Ζενταριμ αλλα και τις πριγκηπισσας εμπορου Ζανθι που ανηκει το ορυχειο. Μονο για να τον διακοψει ο Ιντζι εμπειρος αρχαιολογος και γνωριζοντας τους κινδυνους ζητωντας μια αμοιβη δικαιη απεναντι στους κινδυνους που κρυβει αυτη η αποστολη κερδιζοντας ετσι την ευνοια και τα τυφλα ματια του καπτεν Βαρυς σε οτι αλλο πεσει στα χερια των ηρωων κατα την αποστολη τους. Στελνοντας τους να δουν τον διαχειριστη του ορυχειου και να ξεκουραστουν.
Μπαινοντας στην σαλα περιτριγυσμενοι απο πολυχρωμες τοιχογραφιες τους υποδεχτηκε ο διαχειριστης του ορυχειου ενας ντοπιος ονοματι Αλουνα' Τομπε, φορώντας ενα κρανος με μια ειδους τεχνολογια αγνωστη για τους περισσοτερους. Δυσοιωνος και δεσιδαιμων φανηκε σιγουρος πως ξυπνησαν τα πνευματα του ορυχειου και δεν διακινδυνευει την ακεραιοτητα του οπως επισης και οι ντοπιοι εργατες. Ωντας μια μικρη ομαδα ξενοφερτων που παρεμεινε να δουλευει στα ορυχεια. Ετσι οι ηρωες μας αποφασισαν να ξεκουραστουν και να μπουν στο ορυχειο με την αυγη.
Οι ωρες κυλουν ηρεμα και καθως ο Καλαστερ φυλαει με την σειρα του σκοπια μελετωντας το βιβλιο ξορκιων του, ξαφνικα ακουει τους συμμαχους του να φωναζουν και να τιναζονται στον υπνο δεχομενοι επιθεσεις απο δηλητηριωδη φιδια. Πανω στον πανικο και στην συγχυση υπηρξαν και μερικα φιλικα πυρα με πλοκαμια να ξεπηδουν γυρω απτον Αθανο τραυματιζοντας ελαφρως τον Καλαστερ καθως εκεινος φαινονταν να χορευει και να σφαζει φιδια με το ξιφος του.
Η αναστατωση ηταν αρκετη για να φερει στην αιθουσα τον Αλουνα'Τομπε ξαφνιασμενο, διοτι κρατανε το μερος καθαρο απο λοιπα ερπετα. Την ιδια ωρα που Ιντζι Αθανος και Καλαστερ εβγαζαν το δηλητηριο απο τα φιδια για να το χρησημοποιησουν σαν λαδι στα οπλα τους και βρισκοντας συμφωνη την αποψη του Ντουραντε πως ισως τα φιδια να φυτευτηκαν εσκεμμενα για να κρατησουν τους ηρωες μας μακρια ή νεκρους.
Καθως ετοιμαζονται να συνεχισουν ολοι την ξεκουραση τους, η νυχτερινη βαρδεια σχολασε με τους ντοπιους να φευγουν, ενω οι ξενοι εργατες εμειναν μετα απο παρακληση του Αλουνα'Τομπε για να ερωτηθουν για τις συνθηκες στο ορυχειο. Αποκαλυπτωντας πως υπαρχουν μεγαλες ποσοτητες αεριου που φερνει ζαλαδα, ναυτια νεχρι και θανατο σε οποιον εισπνευσει μεγαλες ποσοτητες. Οι οποιοι δεν δειχνουν να τους ενοχλει αλλα πιστευουν οτι το ορυχειο πρεπει να κλεισει κατι που βρισκει συμφωνω τον Αλουνα'Τομπε.
Συνεχιζοντας τις ερωτησεις σε πιο προσωπικο επιπεδο οι εργατες αποκαλυπτουν οτι ειναι απο το Τεθυρ, κερδιζοντας ετσι το ενδιαφερον του Ντουραντε ο οποιος αφου τους σκαναρε απο πανω μεχρι κατω αποκαλειψε πως οι τυποι σιγουρα δεν ειναι απο το Τεθυρ. Κατι που εκανε τους εργατες να τραπουν σε φυγη....
Ποια ειναι η αληθινη προελευση των εργατων? Γιατι το εβαλαν στα ποδια? τι κρυβουν? τι κρυβει το ορυχειο? θα υπαρξει αραγε καποιο βραδυ που θα κυλησει ηρεμα?