Την ώρα που κάτσαμε να κάνουμε μια μικρή ξεκούραση από την μάχη που προηγήθηκε, μας την έπεσε ένας πτωματοφάγος αλλά έγινε και αυτός τροφή για τα υπόλοιπα σκουλήκια και ψάχνοντας βρήκαμε το ημερολόγιο της Νάντιας της Αλύγιστης – η οποία πλέον ήταν λυγισμένη – καθώς και ένα σεντούκι με νομίσματα που ήταν κλειδωμένο και άνοιγε με ένα κλειδί που είχε στο λαιμό της. Η πατερίτσα του Κουίντους μας υπέδειξε, δις, μυστικά περάσματα σε ένα από τα οποία κάποια καημένα Bugbear μάζευαν σάπιες πανοπλίες για να τις πάνε στο Σκάλπορτ για να ενισχύσουν το Ζάναθαρ. Προφανώς πήγαν να βρουν τους νεκρούς τους φίλους – πλέον δεν ξέρω καν γιατί αναφέρω ότι τους σκοτώσαμε αφού το μόνο που κάνουμε είναι να σπέρνουμε τον θάνατο (σχεδόν) σε ότι αναπνέει – και αφού πήραμε δώρα για τον Γιεκ, τον βλάκα βασιλιά των γκόμπλιν, κινηθήκαμε νότια και φτάσαμε σε ένα σημείο με σβησμένους πυρσούς οι οποίοι είχαν για παρέα κάτι καμπουροκατσαρίδες που τρώνε μέταλλα. Ο Μάστορας παραλίγο να μας την φέρει και να χάσουμε ότι χρυσάφι είχαμε μαζέψει αλλά ευτυχώς η Συλβάνα τύλιξε τα πτώματα τους με ένα πανί. Ανεβήκαμε κάτι σκάλες οι οποίες οδηγούσαν σε ένα σταυροδρόμι και στην νοτιοδυτική πόρτα μας περίμενε ο Μουστακίιιιιζζζζ μαζί με έναν Drow μάγο που είχε την γάτα του Βάλας. Κάναμε κάτι ντίλια (ή τουλάχιστον αυτό πίστεψαν αυτοί) για να καθαρίσουμε το επίπεδο για τους Ζένταριμ και η Καλάνθη χέρι-χέρι με τον Έρλην έσπασαν την απέναντι – μαγικά ασφαλισμένη πόρτα – και μέσα έγινε του ματάκια το σουβλάκι. 150 Νόθικ μας κοιτούσαν σαν ανώμαλοι και μας έλεγαν να σαπίσουμε – και το ψιλοκάναμε – αφού η μάχη αποδείχτηκε πιο δύσκολη απ’ ότι περιμέναμε. Όταν τα βρήκαν δύσκολα πήγαν να φύγουν αλλά τα πήραμε στο κατόπι και τα ακολουθήσαμε σε μια αίθουσα στην οποία υπήρχε ένας δαίμονας με τον οποίο πάλευε ο Ρεξ το Σφυρί. Ο φίλος μας ο Χάλεθ θα χαρεί όταν μάθει ότι πέθανε ο 2ος από τους πρώην συνοδοιπόρους του με την κληρικό της Σαρ και τον Νυφίτσα να είναι οι μόνοι που απομένουν. Ο Άλφι πήγε να το παίξει Στεφ Κάρι με κίνδυνο να πεθάνει ο Κουίντους αλλά ευτυχώς ο Έμενταλ τον έσωσε από των Νόθικ τα μάτια, ειδάλλως ο Άλφι θα το χρεωνόταν από την τσέπη του το διαμάντι για το Revivify. Μόλις είχαμε τελειώσει την μάχη αφού πρώτα η Συλβάνα και ο Άλφι δεν άφησαν τον Δαίμονα και το Νόθικ αντίστοιχα που πήγαν να το βάλουν στα πόδια να ζήσουν.
Κααααααιιιι ακριβώς σε αυτό το σημείο σταματήσαμε.
Ημερολόγιο της Συλβάνα Φεγγαρόαστρης – όπως τα θυμάται και κατέγραψε στο αδιάβροχο σημειωματάριο της.
Όλοι θέλουν το κακό μας…. Έχω πει μην με ενοχλείτε και δεν θα σας σκοτώσω. Πόσο πιο απλό να το κάνω? Έχω και την φιλενάδα μου να μου λέει ότι έχω δολοφονικές τάσεις. Λες και είμαι ο Ντόριαν ένα πράγμα, αν και το πάθος μας για την μαγειρική είναι κάτι που μας συνδέει. Τουλάχιστον εγώ δεν τρώω σαλάτες με δάχτυλα. Τέλος πάντων δεν κρίνω κανέναν από τα γευστικά του γούστα. Ο Βάλας κάποια σχέση έχει με αυτόν τον μάγο που είδαμε μαζί με το αφέντικο του Έβινταλ. Πολύ υπόκοσμος έχει μαζευτεί, πρώτα οι ΒΑΦ μετά οι Ζένταριμ σε λίγο θα μας την πέσει και η ΔΑΠ – η Δεύτερη Απελευθερωτική Περίπολος - που ψάχνει δραπέτες και καταζητούμενους. Νιώθω ότι τώρα που τα μυαλά μας είναι ενωμένα θα έρθω πιο κοντά με την Καλάνθη. Ελπίζω να μου ανοιχτεί και να μου μιλήσει για τα προβλήματα που την απασχολούν. Προσπαθώ να βρω ένα κάτι να με συνεπάρει εδώ στο τρελάδικο και τελικά νομίζω ότι το βρήκα. Η γάτα του Βάλας! Ο τρελάρας είναι εδώ κάτω! Χα χα χα ανυπομονώ να μου πει πάλι μερικά από τα χαζά του αστεία. Στην τελική του γλύτωσαν την ζωή την προηγούμενη φορά. Θέλω να δω αν μπορώ να αποσπάσω πληροφορίες από τους συμμάχους μου για τον πραγματικό σκοπό τους γιατί νιώθω ότι απλά προχωράμε και σκοτώνουμε. Δεν είναι ότι είμαστε ένα τυχαίο γκρουπ με τυχοδιώκτες για να εφησυχάσω. Σίγουρα όλοι έχουν κρυφή ατζέντα. Όχι ότι έχω θέμα αλλά βρωμάει πολύ εδώ κάτω. Θέλω να κάνω ένα μπάνιο άμεσα. Μόλις επιστρέψουμε στην πόλη το χαμάμ είναι το πρώτο μέρος που θα επισκεφτώ και αμέσως μετά το ταχυδρομείο για να δω αν είχα απάντηση από τον Ντόριαν. Επίσης κάπως πρέπει να βρω που είναι η αγαπημένη του Άλφι γιατί αυτά τα περίεργα με τα φεγγαρόπαιδα που λέει πολύ με αναστατώνουν. Να τον άκουγε ο πατέρας μου που με ενοχλεί δεν θέλω να ξέρω τι θα έκανε… Να μην πω τι θα έκανε η μαμά… μπρρρρ τρέμω στην ιδέα και μόνο. Για την ώρα πάντως κανένα ίχνος της Τιτάνια. Λες να με δούλεψε τελικά ο Βάλας? Όσο όμως η γάτα είναι κοντά… που θα πάει θα εμφανιστεί… το καλό που του θέλω του αστειάτορα να μην μου είπε ψέματα γιατί τότε ζει με δανεικό χρόνο….