Μετά την μάχη με το ξεπάστρεμα των Νόθικ και του Δαίμονα είδαμε ότι είμαστε σε ένα δωμάτιο που μπορούσε να γίνει ένα επιχειρηματικό κέντρο για την ομάδα μας. Αποφασίσαμε ο Έρλην μέσω της οικογενείας του να κανονίσει την εξόρυξη των κοιτασμάτων χαλκού και να στήσουμε μαγαζάκι / ορυχείο. Ενημερώσαμε και τον Μουστακίζζζζ για το ορυχείο και αφού προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς να κάνουμε άλλο ένα ντίλι ξεκουραστήκαμε για το βράδυ. Είχαμε λίγο τόλμη και γοητεία στην ξεκούραση καθώς η Συλβάνα ζήτησε ιδέες από την Καλάνθη και τον Έβινταλ για το πως να πει στον Άλφι ότι δεν θέλει τα παιδιά του χωρίς να τον προσβάλει. Ο Άλφι ούτε λίγο ούτε πολύ είπε κάτι σεξιστικό του στυλ σε θέλω μόνο για αναπαραγωγή και δεν έχω αισθήματα για σένα και κάπου εκεί διαλύθηκε εν τη γενέσει της η δυναστεία των φεγγαρόπαιδων. Η παρέα μας συνέχισε την εξερεύνηση του επιπέδου και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με κάποιες δαιμονικές σαρκοφάγες μάζες που σε τρέλαιναν αν στεκόσουν κοντά τους. Η εξερεύνηση μας οδήγησε σε ένα δωμάτιο στο πάτωμα του οποίου υπήρχε ηλεκτρισμός ο οποίος προερχόταν από ένα ιπτάμενο κρανίο, το οποίο διοχέτευε δύναμη σε ένα τεράστιο γκόλεμ. Αφού ξεμπερδέψαμε και πήραμε το κρανίο μαζί μας για να το πάμε σε κάποιον έμπορο που μπορεί να πιάσει καλή τιμή και βρεθήκαμε σε ένα κοντινό δωμάτιο στο οποίο μας την έπεσαν κάποια ζομποβάμπιρα.
Κααααααιιιι ακριβώς σε αυτό το σημείο σταματήσαμε.