Είμαστε στο δωμάτιο με τον χάρτη και τον λάκκο, όταν ξαφνικά ακούσαμε κάποιον να μιλάει από μέσα του. Πλησιάσαμε και είδαμε ότι ήταν ένας εκδικητής, πρώην ιερέας της Waukeen, μέλος της ομάδας του Νυφίτσα οι οποίοι τον κρέμασαν και τον έριξαν στον λάκκο για να πεθάνει επειδή τους κατηγόρησε ότι δεν μοίρασαν τα λάφυρα σε όλους. Μας είπε ότι αν τον βοηθήσουμε να πάρει εκδίκηση θα μας δείξει ένα μυστικό πέρασμα και θα μας δώσει και έναν χάρτη για το 3ο επίπεδο. Ειδικά όταν είπε ότι η μία από τους στόχους είναι κληρικός της Σαρ, ο Άλφι και η Συλβάνα έβγαλαν φωτιές από τα μάτια από την οργή τους. Συμφωνήσαμε να τον βοηθήσουμε και προχωρήσαμε. Στον δρόμο που υπήρχε πίσω από το μυστικό πέρασμα είδαμε ένα μακελειό από τα ποντίκια που είχαμε σώσει και στο τέλος αυτού είδαμε τηλεπαθητικά εικόνες από τον βασανισμό τους. Η Χάρια πήγε να το παίξει μέλος του Ζάναθαρ και να μας κάνει να πάμε με το μέρος τους αλλά τελικά είχε πάθει Καλάνθη με το μυαλό στο μυαλό της. Ξεκίνησε ένα επικό βρωμόξυλο και λέω βρωμόξυλο καθώς ο Χάλεθ ο Αβέτζερρρρ άρχισε να σπάει τους εχθρούς μονόχιτους με τις γροθιές του. Καταφέραμε και τους σκοτώσαμε αυτή την φορά όλους και πετύχαμε ένα τρομερό πλήγμα στον Ζάναθαρ. Καθίσαμε να ξεκουραστούμε για λίγο όταν ένα μαγικό στόμα άρχισε να μιλάει στον Κουίντους και να του λέει να πάει στην ακαδημία μαγείας όπου και θα γινόταν άριστος μαθητής. Το στόμα δεν άνηκε σε άλλον από τον Χαλάστερ, με τον μάγο να κάνει την 2η εμφάνισή του στην ομάδα μας. Εξερευνήσαμε και το υπόλοιπο επίπεδο όπου βρήκαμε ένα Μίμικ που πήγε να φάει τον άπληστο Έμενταλ και λίγο παραπέρα έναν κλόουν Σίλντ Γκάρντιαν που το έπαιζε μάγος. Αφού η Καλάνθη και ο Έρλην σταμάτησαν να παίζουν μαζί του βρήκαμε ένα παλιό σιδηρουργείο το οποίο και ξαφρίσαμε. Στο μεταξύ λύσαμε και έναν γρίφο με κάτι αγάλματα που περιστρέφονταν και είχαν στην βάση τους όλο το λουτ που χρώσταγε ο μάστορας απ’ αρχής του ντάτζεον. Κατεβήκαμε επιτέεεεεεελους στο 2ο επίπεδο με τον Χάλεθ να μην κρατιέται. Εκεί άρχισε να μας λέει ότι μπορεί να αισθανθεί προς τα που είναι οι προδότες «φίλοι» του. Βρεθήκαμε σε μια τεράστια αγορά με γκόμπλιν στα βόρεια της οποίας στήνετε μια εξέδρα για κάποια δημοπρασία. Ο Έρλην βοήθησε λίγο με τις μαστορικές τους γνώσεις με αντάλλαγμα έκπτωση σε μπύρα, ο Έμενταλ ήθελε κάποια VIP αντιμετώπιση, ο Κουίντους προσπαθεί να δει τι μπορεί να μάθει από αυτά τα ηλίθια πλάσματα, ο Άλφι αφού παραλίγο να πεθάνει στην προηγούμενη μάχη για 2η φορά κάθισε φρόνιμος, η Καλάνθη άρχισε να τραμπουκίζει κόσμο για άλλη μια φορά, με την Συλβάνα να κρατάει την απέχθεια της για τα γκόμπλιν επειδή βρήκε αγορά με τρόφιμα και της κέντρισαν το ενδιαφέρον. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που δεν ξεκίνησε να σκοτώνει ότι είναι πράσινο. Επίσης κατάφερε τον Έμενταλ να φάει μια καβουρδισμένη ποντικοκουράδα την στιγμή που ο Χάλεθ πήγαινε προς τα κάτω αποφασισμένος και η ομάδα οδηγούταν με το «ζόρι» προς τον βασιλιά των ηλιθίων. Όταν ο Χάλεθ έφτασε στο νότιο τμήμα της αγοράς έπαθε λίγο Γαρδέλη (με θυμάσαι ρε πούστη, θα πεθάνεις καριόλη και τέτοια).
Κααααααιιιι ακριβώς σε αυτό το σημείο σταματήσαμε.