Αφού έχοντας δεχτεί την αποστολή του Ναίτχιλ και του Εσκομπέρτ, να διεισδύσουμε στην βάση της αίρεση του δράκου προκειμένου να ελευθερώσουμε τον μαστερ Λεοσίν και μαθουμε όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες για τα επόμενα βήματα τους, αποφασιζουμε να δώσουμε κάποιες ώρες προβάδισμα στην Ισιχάνα προτού ξεκινήσουμε έτσι ώστε να μη φτάσουμε μαζί προκειμένου να μη καρφωθούμε αν φτάσουμε την ίδια ώρα αλλά και για να πάρουμε κάποιες προμήθειες πριν ξεκινήσουμε.
Πριν φύγει κάνουμε μια κουβέντα με την Ισιχάνα έτσι ώστε να μας κατατοπίσει στο που βρίσκεται η βάση, κι εκει παρατηρώ οτι ο Ντάγκεν επιστρέφει στην Ισιχάνα το κουτί που της πήρα την ώρα της ανακρισης κι όταν τον ρώτησα μου απάντησε πως αυτά τα κουτιά τα έφτιαχνε ο δάσκαλος του.
Έχοντας κάποιες ώρες διαθέσιμες στην πόλη λοιπόν ρωτάω τον κυβερνήτη Ναιτχιλ αν υπάρχει κάποια βιβλιοθηκη που περιέχει πληροφορίες σχετικά με το Fey wild και για καλή μου τύχη με παραπέμπει στον αλχημιστή της πόλης στον οποίο κατευθυνόταν και η υπόλοιπη ομάδα για να αγοράσει potions. Αφου προμηθευτίκαμε τα φίλτρα ο gnome αλχημιστής ζήτησε να περιεργαστεί τον Ζαρεν γιατί του θύμιζε την βοηθό της Νταρβα Σκάτερχαρτ της Βασίλισσας των γκριφιλντ η οποία είναι μια φημισμένη διαρρήκτρια και ιδρυτής του οικισμού του Γκρίνεστ. Επίσης τον ρώτησα πληροφορίες για το Fey wild και με περέπεμψε στον Ντινγκλ ο οποίος βρίσκεται στη γειτονική πόλη του Μπερντουσκ. Μου είπε επίσης να αναφέρω και το όνομα του “Σβιφνλ”. Φεύγοντας ο Σβίφνλ ενημέρωσε τον Ζάρεν για κάποια κληρονομια που δικαιούται κι ότι πρέπει να περάσει από κει για να την διεκδικήσει όταν επιστρέψουμε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν για την βάση της αιρεσης, αλλά στο δρόμο πέσαμε σε μια ομάδα αιρετικών η οποία δρούσε σαν οπισθοφυλακή. Για καλή μας καταφέραμε να τους εντοπισουμε πριν μας αντιληφθούν και αποφασίσαμε να τους παρουμε τα ρούχα έτσι ώστε να μπούμε στη βάση της αίρεσης ανυποψίαστοι. Ήταν υψίστης σημασίας να μην ξεφύγει κανείς για τι θα μπορούσε άνετα να ειδοποιήσει τη υπόλοιπη βάση και να μας στήσουν ενέδρα. Τα καταφέραμε όμως και τους σκοτώσαμε όλους. Η αιρετικοι που ήταν Human size ήταν 4. Δύο γυναίκες και δύο άντρες, για καλή μας τύχη όμως ο Ζάρεν είναι πολύ καλός στις μεταμφιεσεις και κατάφερε να πάρει την μια γυναικεία στολή και να περάσει σαν γυναίκα άνετα.
Όσο πιο πολύ πλησιάζαμε στην βάση τόσο πιο πολύ έπεφτε η νύχτα και δεν μπορούσαμε να δουμε καλά.Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μια αιρετική, που το όνομα της ήταν Αρσινόη πάνω σε μία γιγάντια σαύρα και μας ρώτησε γεματη καχυποψία τι κάνουμε αυτή την ώρα. Ευτυχώς καταφέραμε και την ψήσαμε πως ανηκουμε στο θύλακα της Λυκανθιας και πως καταφέραμε να επιζήσουμε και γυρνάμε με πληροφορίες για την ομάδα που κατάφερε να νικήσει την Λυκάνθια και μας άφησε να μπούμε στην βάση με την προτροπή ότι την επόμενη μερά θα αναφερθούμε σε αυτή.
Μπαίνοντας στο στρατόπεδο του εχθρού είδαμε πολλές σκηνές στις οποίες ηταν χωρισμενοι οι μισθοφόροι, τα κομπολντς και οι αιρετικοί. Έπρεπε να βρούμε την Ισιχάνα πριν κάνουμε οτιδήποτε για να μπορέσει να μας κατευθύνει μέσα στο στρατόπεδο.Πήγαμε λοιπόν στην πιο κοντινη σκηνή στην οποία απέξω τής καθόταν κάποιοι μισθοφόροι. Ήταν πιωμένοι και δεν μπορέσαμε να πάρουμε πολλες πληροφορίες παρά μόνο ότι είχαν πάρει εξτρά λάφυρα τα οποία δεν έπρεπε να είχαν πάρει. Με το που άκουσε αυτό ο Ζάρεν τα μάτια του άστραψαν και με το που απομακρυνθηκαμε επέστρεψε για να τους κλέψει.
Έπειτα προχωρήσουμε στην επόμενη σκηνή αναζητώντας την Ισιχάνα. Για ακόμα μια φορά πέσαμε σε σκηνη μισθοφόρων. Αυτή τη φορά οι μισθοφόροι δεν ήταν τόσο μεθυσμένοι και μετρούσαν τα λάφυρα τους. Έχοντας την γνώση ότι οι μισθοφόροι δεν έπρεπε να έχουν παραπάνω λάφυρα από το κανονικό, ο Ντάγκεν είπε να το εκμεταλλευτεί μιας και ηδη ειμασταν μεταμφιεσμένοι σε αιρετικους. Τους τρομοκράτησε λιγάκι και κατάφερε να τους κατασχει τα λάφυρα γεμίζοντας έτσι λίγο ακόμα τις τσέπες μας. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να μαθουμε πολλα απο αυτους και προχωρήσαμε παρακάτω.
Για καλή μας τύχη η επόμενη σκηνή είχε αιρετικους. Λιγο πριν φτασουμε παρατηρήσαμε ότι έξω από τη σκηνή καθόταν 3 αιρετικες εκ τον οποίων η μία ήταν η Ισιχάνα. Κρυφακουσαμε και ανακαλύψαμε ότι συζητόυσαν για παράλογα πράγματα. Δηθεν πως όταν θα ανέβουν στην οργάνωση κάποιος θα τους μετατρέψει σε δράκους και γενικά τέτοιες ανοησίες.
Αποφασίσαμε πως πρέπει να αποσπασουμε την Ισιχάνα από το γκρουπ της. Οπότε πρότεινα στους άλλους να πάνε να καθίσουν στη διπλανή σκηνή κι εγώ θα πάω να φέρω την Ισιχάνα.
Πάνω λοιπόν και λέω “Ποια απο σας είναι η Ισιχάνα? η Draconix Αρσινόη απαιτει την παρουσία της”. Με το που άκουσαν αυτο οι άλλες αιρετικές ενθουσιάστηκαν και έλεγαν πως “επιτέλους ήρθε η σειρά σου Ισιχάνα”. Της έγνεψα να με ακολουθήσει και μόλις απομακρυνθήκαμε λιγάκι κατεβάζω την μάσκα και της λέω “Εγώ είμαι. Πάμε στη διπλανή
σκηνή οπού μας περιμένουν και οι άλλοι”.
Η Ισιχάνα μας έδωσε αρκετες πληροφορίες έτσι ώστε να οργανώσουμε ένα σχέδιο δράσης. Μας ειπε για τους κρατούμενους του Greenest, για το που είναι αιχμάλωτος ο Λεοσιν και για μια σπηλιά στο βάθος που μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για να δραπετεύσουμε .
Χρειαζόμασταν ένα αντιπερισπασμό οπότε στείλαμε την Αμφιτρίτη να βάλει φωτιά στο ξύλινο φρούριο πράγμα που τράβηξε όλο το στρατόπεδο εκεί προκειμένου να σβήσουν την φωτιά.
Μόλις επέστρεψε η Αμφιτρίτη αποφάσισαμε πως θα πάμε να ελευθερώσουμε τους αιχμαλωτους απο το Greenest πρώτα και στη συνέχεια τον Λεοσίν αφου η σπηλια που θα χρησιμοποιούσαμε σαν διέξοδο διαφυγής ηταν προς το μέρος του.
Πλησιάζοντας συνειδητοποιήσαμε πως είχαν μείνει κάποιοι φρουροι να φυλανε τους αιχμαλώτους. Είπαμε στην Ισιχάνα να φορέσει την μάσκα της Λυκάνθιας και να πεί ότι ήρθαμε να μεταφέρουμε τους κρατούμενους σε ασφαλές σημείο λόγο της φωτιάς. Δυστυχως η Ισιχάνα δεν το έχει και πολύ με την ηθοποιια και μας κατάλαβαν.
Τότε άρχισε η μάχη με το χρόνο. Ο Ζάρεν και η Ισιχάνα ελευθέρωναν τους κρατουμενους όσο εγώ , ο Ντάγκεν και η Αμφιτρίτη κρατούσαμε το μέτωπο ενάντια στην εχθρό.
Για κακή μας τύχη κάποιος από τους αιρετικούς που πολεμούσαμε ξεφυγε και ειδοποίησε τους φρουρους που φύλαγαν τον Λεοσίν. Αφού ελευθέρωσαν όλους τους αιχμαλώτους του Greenest, o Ζάρεν και η Ισιχάνα πήγαν να ελευθερώσουν και τον λεοσίν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης μου ενεργοποιήθηκε και το Wild Magic Surge. Ευτυχώς δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό άπλα όλες οι τρίχες του σώματος μετατράπηκαν σε φωτιά που δεν καίει και τώρα πρέπει να βρώ κάποιον ν α αφαιρέσει αυτή την κατάρα.
Η μάχη ήταν σκληρή αλλά καταφέραμε να νικήσουμε τους φρουρούς και να ελευθερώσουμε και τον Λεοσίν. Δυστυχώς όμως κάναμε πολύ φασαρία με αποτέλεσμα να μας καταλαβουν οι υπόλοιποι εχθροί. Εγώ έδεσα την κάπα μου προκειμένου να καλύψω το φλεγόμενο κεφάλι μου κι αρχίσαμε όλοι μαζί να τρέχουμε για την εισοδο της σπηλιας.
Ευτυχως καταφέραμε να φτάσουμε εγκαίρως αλλά ποιος ξέρει τι μας περιμένει εκεί μέσα κι αν έχει άλλη έξοδο αυτή η σπηλιά. Ελπίζω να καταφέρουμε να γυρίσουμε σωοι και αβλαβείς στο Greenest….