Επεισόδιο 5 - Γλίτσα βρώμα κ βουρκίλα

Γλίτσα βρώμα κ βουρκίλα.


Δεν μπορώ να βγάλω αυτή τη βρώμα από πάνω μου . Απο σήμερα όσο κι αν κινούμε στις σκιές δεν αγαπάω τις σπηλιές.. από όλη την ομάδα αποφασίστηκε να μείνω τελευταίος κατεβάινοντας σιωπηλά στο σπήλαιο. Κοκκαλα παντού ανθρωπινα κ μη και μια βρώμα ζώου. Κοιτάω την ομάδα.....πως εγω που δεν εμπιστεύομαι ούτε το κώλο μου είμαι με αυτούς τους τύπους; την κερδισαν την εμπιστοσύνη μου εκτός..... την Ισυχάνα. Δεν τους το έχω πει καθαρά αλλά δεν την εμπιστεύομαι. Ειδα τα σημάδια στη πλάτη της οταν την ανακρίνουμε τότε. Ένας σκλάβος μπορεί να εντοπίσει τα αδύναμα  σημεία σου κ να πει ακριβώς αυτό που θες για να κερδίσει κάτι. Το έχω δει πολλές φορές . 
Όταν φτάσαμε στο τέλος της σπηλιάς ένα βατροχομορφο τέρας εμφανίστηκε που αρχίζει να αρπάζει ανθρώπους με τη γλώσσα του. Δεν ήμουν συγκεντρωμένος κ ένιωθα χαμένος.  Την ώρα της μάχης.....με έπιασε κ με τράβηξε όσο κ αν προσπάθησα να κρατήσω κόντρα. Αφου με τράβηξε ένιωσα τα δόντια του να μπηγουν το σώμα μου. Έχασα τις αίσθησης μου......χαμένος μεσα στο τέρας. Το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό για να αντέξω ήταν η σκέψη ότι ειμαι στη πόλη μου κ χαζεύω το ηλιοβασίλεμα πηδώντας από ταράτσα σε ταράτσα . Ανοίγοντας τα μάτια μου βλέπω να ειμαι στο στόμα του τέρατος κ την Αμφιτρίτη δίπλα μου  . Ένιωσα κάπως ανακουφισμένος.  Θυμάμαι τη πρώτη φορά που την είδα να μεταμορφώνετε σε αρκούδα κ απλα χαμογελάω.  Πριν προλάβω να νιώσω ασφάλεια, το πλάσμα προσπάθησε να με καταπιεί κ ξαναεχασα τις αισθήσεις μου. Κάποια στιγμή με ξερασε μαζί με βλενες κ αίμα.  Άκουσα τον Daggen να φωνάζει "ξέσκισε του την κοιλιά " και μετά με πλησιάζει κ μου έδωσε ένα berry. Οι υπόλοιποι το ανοίγουν κ εγώ επιτέλους παίρνω ανάσα ηρεμίας μετα από πολύ ώρα. Θυμάμαι να κάνω εμετό μόνο στη σκέψη του που βρισκόμουν.  

Το βράδυ κατασκήνωσαμε  στην έξοδο της σπηλιάς κ το πρωι ξεκινήσαμε προς το Greenest. Δεν μπορούσα να φυλαξω σκοπιά ένιωθα πολύ κουρασμένος.  

Για ακόμα μια φορά θαύμασα την Αμφιτρίτη  που δημιούργησε γέφυρα από πάγο. Δεν πρόλαβα να το θαυμάσω μέχρι που ένας τεράστιος γρυπας μας επιτέθηκε . Αν κ εξακολουθούσα να είμαι αποσυντονισμενος έριξα ένα βέλος με ότι συγκέντρωση είχα. Το τέλος έδωσε ο Dante.  Αυτός ο τύπος ώρες κ φορές παίρνει φωτιά ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ . Αυτή τη φορά  έριξε κεραυνούς κ το έριξε κάτω. Οι χωρικοί κάτι ψηθιριζαν . Δεν άκουσα τι είπαν αλλα φαντάζομαι.

Το βραδάκι φτάσαμε στο Greenest. Ο κάθε ένας μας είχε υποθέσεις να τακτοποιήσει.

Εγώ πήγα στο ραντεβού με τον συμβολαιογράφο.  Προσπαθησα  να μην έχω μεγάλες προσδοκίες. Στη διαδικασία της ταυτοποροσωπειας μια γυναίκα με αναγνώρισε ως εγγονό της. Το βλέμμα της ήταν γνώριμο χωρις όμως να τη γνωρίζω. Δέχτηκε να μου δοθεί ο πάπυρος για μια κρυψώνα. Είχα την ευκαιρία για μια μόνο ερώτηση αλλά εγω .....είχα δεκάδες.  Ποίος είμαι , από που είμαι πως είναι το όνομα της φαμίλιας μου. Οταν έχει μεγαλώσει όμως ορφανός αυτά τα έχεις αφήσει πίσω σου. Έκανα μια μόνο ερώτηση που δεν θα μου μπλόκαρε το μυαλό. Αν ζει η οικογένεια μου. 
Ειπε όχι....κ για κάποιο λόγο αυτό με ανακούφισε . Πήρα τον πάπυρο στο χέρι. Το ψυχικό βάρος του ήταν τεράστιο. 


 Όλοι συμφωνήσαν να μας ακολουθήσει η Ισυάνα . ΔΕν συμφωνώ αλλά δεν τον έχω μοιραστεί μαζί τους. Θα την έχω από κοντά. Ο Daggen πρότεινε αν μπορώ να την εκπαίδευσω.  Έκανα ότι δεν καταλαβαίνω.  Σκέφτομαι ότι ίσως αν την εκπαίδευσω την έχω από κοντά. Στην επιμονή των υπολοίπων δέχτηκα.

Ξεκινήσαμε με άλογα κ κάρο.
Με προορισμό την πόλη του Μπερντουσκ τη νύχτα κατασκήνωσαμε. Άρχισα να πεινάω κ να διψάω αλλα η Αμφιτρίτη μας προσέφερε νερό κ ένα Goodberry. Το νερό ήταν τόσο μα τόσο γάργαρο. Κρατούσαμε σκοπιά το βράδυ εναλλάξ.  Το βράδυ η Αμφιτρίτη μας ξύπνησε ότι κάποιος είναι κοντά. Ευτυχώς γιατί πάλι ονειρευόμουν ότι ειμαι στο στομάχι του βατράχου.  Τελικά εμφανίστηκαν ληστές.Μας είχαν επικυρίξει  Η Αμφιτρίτη ως λύκος κ οι υπόλοιποι χωρις τις πανοπλίες μας ξεκινήσαμε μάχη.  Τους ξεκαναμε έναν έναν.  Ο αρχηγός τους ήταν ένας χοντρός τύπος ο οποίος κατάφερε να με ρίξει κάτω. Δεν ήταν η μέρα μου για κανέναν λόγο. Όταν συνήλθα η Αμφιτρίτη είχε καθαρίσει για ακόμα μια φορά με τους υπόλοιπους να πολεμάνε κ αυτοί ανελέητα.  Καταλαβαίνω ότι μιλάνε στη γλώσσα των κλεφτών. Τιμή μεταξύ κλεφτών...... ζήτησα από την ομάδα να τον αφήσουμε ελεύθερο.  Ο Dante ζητάει ένα μαχαίρι από τη Σιχανα κ του κόβει ένα δάκτυλο.  Αναρωτιέμαι αν έχει σκεφτεί να κάνει το ίδιο κ με εμένα ποτε ή αν το κάνει στο μέλλον . Το μάτι μου πέφτει σε ένα γεμάτο πουγκί κ σε ένα σκίτσο. Περίτεχνα..... τα κλέβω . 

Πρέπει να αρχίσω  εμπιστεύομαι πιο πολύ την ομάδα κ να είμαι πιο συγκεντρωμένος.  Υπενθύμιση......ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ.  
Επιστροφή στο ιστολόγιο

Υποβάλετε ένα σχόλιο