Όπως τα αφηγείται ο Γουρλόκος της Ερεσιγκάλ, Χελώνιος Άμπσαλομ"
"Μετά από κάμποση ώρα κολύμπι έφθασα, στην πίσω πλευρά του καραβιού, όπου είδα και την δράκαινα να πλέει..την ρώτησα για τους υπόλοιπους και αυτή μου είπε πως μόλις τους είχε ανεβάσει στο πλοίο, κι έτσι ανέβασε κι εμένα. Όταν ανέβηκα τους βρήκα να προσπαθούν να καταστρώσουν σχέδιο δράσης, ενώ ακόμη δεν ειχαν γίνει αντιληπτοί από το πλήρωμα.
Όλως περιέργως ο Άρκαντος ήταν αυτός που ήθελε να τους φάμε και έκανε την πρώτη κίνηση(!)... έτσι ξεκίνησε η μάχη…Δυστυχώς παρότι είχα όλη την καλή πρόθεση και δίψα για αίμα, οι περισσότερες επιθέσεις μου ήταν άστοχες(ίσως έχει να κάνει το γεγονός ότι μερικές ώρες πριν είχα μεταμορφωθεί σε χελωνάκι). Οι ναύτες πρόλαβαν να σημάνουν τον συναγερμό και σύντομα πολεμούσαμε δεκάδες ναύτες. Το επάνω κατάστρωμα είχε μαγεία σκότους (όχι απο εμένα) και ήμουν ο μόνος που έβλεπε.
Η μάχη συνεχίστηκε στο κατώτερο κατάστρωμα αλλά και πάλι με μεγάλη δυσκολία τα καταφέρναμε. Η Άμπιγκεηλ και ο Φορς τραυματίστηκαν πολύ σοβαρά και έπεσαν αναίσθητοι αρκετές φορές. Σε όλο αυτόν τον χαμό, ο Άρκαντος άφαντος(!). Ευτυχώς κάποια στιγμή ήρθε η δράκαινα φίλη του Φορς και βοήθησε και ήταν και αυτή που τελικά μας γλίτωσε, έτσι φύγαμε(χωρίς τον Άρκαντος).
Εγώ την ώρα που πήδηξα στην θάλασσα πήρα τον χρόνο μου και έριξα μια ματιά σ’αυτό το πράγμα που το λένε υποβρύχιο. Ήταν ένα μεταλλικό σκάφος με παράθυρα και 2 ντράου μέσα. Όταν βγήκαμε στην στεριά, το είπα στους υπόλοιπους.
Κι ενώ ήμασταν στο λιμάνι και προσπαθούσαμε να καταστρώσουμε κάποιο σχέδιο, ποι θα ήταν η επόμη κινησή μας, μας περικύκλωσαν μια ντουζίνα από ναύτες και μας πήγαν πίσω στο πλοίο! Εκεί ήταν και ο Άρκαντος μαζί με τον Καπετάνιο Ζορντ, σε μια καμπίνα παρέα με δύο γυναίκες, χωρίς να έχει πάθει γρατζουνιά!
Ο Καπετάνιος Ζορντ, παρότι προσπαθούσαν οι πανχαζοι που έχω για συνεργάτες να του πουλήσουν ψέματα και φθηνές δικαιολογίες για το τι είχε συμβεί, αποδείχθηκε εκτός από άνθρωπος με άκρες και πολύ γενναιόδωρος, αφού θα μπορούσε κάλλιστα να μας είχε σκοτώσει όλους. Αντ’αυτού, μας “στρατολόγησε” στην οργάνωσή του.
Βέβαια δεν ήταν απόλυτα ειλικρινής μαζί μας, εφόσον είχαμε ακούσει να τον αποκαλούνε Τζάρλαξ, παρότι ο ίδιος το αρνήθηκε. Παρόλα αυτά δέχθηκε παρά τα όσα είχαμε κάνει να μας πληρώσει 10.000 χρυσά αν φέρουμε εις πέρας μια αποστολή. Ζήτησε να βρούμε για λογαριασμό του τον θησαυρό του Νεβερέμπερ, και αν του παραδώσουμε και ένα μαγικό σκήπτρο που έχει στην κατοχή ο Χρυσός Δράκος φρουρός του θησαυρού, τότε θα μας δώσει και την κρυστάλινη σφαιρά της μητέρας της Δράκαινας φίλης του Φορς. Μας έδωσε κι έναν χαρτη με πλήρη απεικόνιση του αρχηγείου του Ζάναθαρ, κάτοχου του ενός από τα τρία μάτια της πέτρας του Γκόλορ που χρειαζόμαστε για να βρούμε τον θησαυρό. Μας πρότεινε να παρακολουθήσουμε μια μονομαχία στην αρένα του Ζάναθαρ για να κατασκοπεύσουμε το μέρος πριν προσπαθήσουμε να ληστέψουμε το μάτι της πέτρας.
Να πω την αλήθεια, αυτή την στιγμή το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι ο Άρκαντος. Αναίμακτος, εξαφανίστηκε στην μάχη, ο Καπετάνιος Ζορντ είπε ότι είχε “ξαναδουλέψει” μαζί του…και ο ίδιος έλεγε ψέματα..ψέματα σε εμάς, την ομάδα που τον έφερε πάλι πίσω στην ζωή… "