Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο από τη μάχη και αναλάβαμε συνεχίσαμε το ψάξιμο.
Οι διάδρομοι ήταν δαιδαλώδεις. Πηγαίναμε μπρος πίσω ψάχνοντας την έξοδο.
Aποφύγαμε αρκετές παγίδες και πέσαμε σε άλλες τόσες! Ψάχνοντας και ψάχνοντας βρήκαμε κάποιες μυστικές κουρτίνες! Εκεί βρισκόταν κάποιες κρυστάλλινες μπάλες που τις ακουμπούσαμε και φώτιζαν! Αφού περιπλανηθήκαμε στο λαβύρινθο και βρήκαμε και άλλες μπάλες φανταστήκαμε ότι είναι κάποιος μηχανισμός που ενεργοποιεί κάτι πιο μεγάλο. Σε μερικές χιλιάδες χρόνια λένε οι χρησμοί ότι θα καταφέρουν να φτιάξουν τέτοιους μηχανισμούς με μικρότερες μπάλες μαζεμένες σε έναν πίνακα! Ποιος ξέρει?
Προχωρώντας λίγο ακόμα μας την έπεσε ένας σταλαγμίτης με χέρια μακαρόνια! Ικανότατοι ως είμαστε τον εξουδετερώσαμε εύκολα!
Ψάχνοντας και ψάχνοντας βρήκαμε το μεγάλο στοιχείο του μηχανισμού. Ήταν ένας δίαυλος επικοινωνίας! Με το που το ενεργοποιήσαμε μας μίλησε ο απεχθέστατος Κογιαρβάν! Θα δεχτώ, είπε, για να ανοίξω την πόρτα 1000 χρυσά ή τον Elistraal και τον Zord! Ο νάνος αντιπρότεινε να του προσφέρει 10 από τα @ρχίδι@ του αλλά ο Κογιαρβάν δε δέχθηκε και η διαπραγμάτευση έφτασε σε τέλμα!
Έτσι συνεχίσαμε το ψάξιμο και κατευθυνθήκαμε σε ένα υπόγειο όπου μας οδήγησαν ίχνη ξωτικών. Με το που πατήσαμε το πόδι μας υποδέχθηκε η φωνή της Ιλβάρα με έναν υπέροχο μονόλογο – ανάλυση της προσωπικότητάς μας και περιγραφή του τι θα μας κάνει όταν μας πιάσει. Ότε μας πιάσει και αν μας πιάσει! Τι επιβλητική φωνή και τι ωραίος λόγος! Αν δεν ήθελε να μας σκοτώσει θα ευχαριστιόμουνα την παρέα της!
Έτσι ξεκίνησε λοιπόν η μάχη. Μας επιτέθηκαν με βέλη, βάλανε τα κρανία των νεκρών να μας κάνουν ψυχολογικό πόλεμο, μας έσβησαν τα φώτα και μας πέταξαν ακρίδες! Αλλά είχαμε τον φανταστικό Παπά Zord που έλαμψε στο σκοτάδι! Τους πέταξε μια παγωμένη θύελλα και μέχρι να καταλάβουν τι τους γίνεται τους είχαμε αποδεκατίσει! Γεια σου παπά, παπά, γ@μώ την Ιλβάρα! Πάει, δεν πάει, ο παπαZord γ@μ@ει!
Έτσι φτάσαμε στην Ιλβάρα που είχε κοκκινήσει από την ντροπή της με τον τελικά άστοχο μονόλογό της! Αυτή με την τελευταία της πνοή μεταμορφώθηκε σε ένα αραχνοπλάσμα του υποσκότους το οποίο όπως ήταν περικυκλωμένο και από χέρι χαμένο!
Πριν προλάβουμε να πάρουμε 4 ανάσες από τη νίκη μας ακούσαμε τη φωνή του Κογιαρβάν να μας καλεί σε θάνατο! Είμαστε αποδυναμωμένοι και πληγωμένοι! Τι θα βρούμε άραγε στην άλλη πλευρά της σπηλιάς?