Όπως τα διηγείται η Γκόρια Ουρονύχα
ΔΡΟΥΔΑΧΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Το κατεστραμμένο οχυρό δεν ήταν άδειο. Ιπτάμενα τέρατα μας βλέπανε φαγητό και
παραλίγο να καταλήξουμε εάν δεν εμφανιζόταν ο στρατός της Μάγκι με τους κοκκινοσκούφηδες και με μια άγνωστη τύπισσα που κάτι δεν μου άρεσε πάνω της. Και το ένστικτό μου ήταν σωστό καθώς ήταν αυτή η γνωστή του Αλουκάρδιου η Ραβέννα. Δεν γνωρίζω τι παρελθόν έχουν. Φοβάμαι όμως ότι θα το βρούμε εμπόδιο. Είχαν έρθει για να περισυλλέξουν ότι υπάρχει στον χώρο. Όμως πρώτα έπρεπε να τελειώσουμε εμείς από το μέρος . Μπήκαμε μέσα και υπήρχαν αρκετά δωμάτια και περίεργα μηχανήματα. Σπίθες πεταγόντουσαν από διάφορα μέρη και άγνωστα υγρά έσταζαν παντού. Βέβαια και εκεί υπήρχε κάποιο εμπόδιο στο δρόμο μας. Ένα αηδιαστικό τέρας εμφανίστηκε μπροστά μας και ήθελε να μας καταπιεί όλους. Το μόνο καλό σε αυτή μας την περιπέτεια είναι ότι ο κάθε αντίπαλος μας είναι διαφορετικός και αυτό μας κάνει πιο δυνατούς καθώς μαθαίνουμε πως πολεμάνε .
Ψάχνοντας ο Ελνορίλ τους χώρους εντόπισε ένα κουτί μαγικά κλεισμένο που χρειαζόταν έναν συνδυασμό προκειμένου να ανοίξει. Ο συνδυασμός αποτελούταν από τρία σύμβολα που μου μετέφεραν ότι είναι νούμερα καθώς η γλώσσα της διαβολικής δεν μου είναι γνωστή. Εάν όταν ήμουν μικρή ήξερα ότι θα ερχόμουν στην Αορνο τότε θα είχα προσπαθήσει να μάθω. Έπρεπε να βρούμε τον συνδυασμό. Ένα λάθος και μπορούσε να είναι και μοιραίο. Τότε θυμήθηκα το βιβλίο για τον πόλεμο του Αίματος . Είχα παρατηρήσει την επανάληψη του αριθμού έξι . Επίσης στην Αορνεάδα το εδάφιο με την μετατροπή της Αόρνου στην ένατη κόλαση ήταν το 666. Έπρεπε να τον δοκιμάσουμε .
Και όντως το κουτί άνοιξε. Μέσα εντοπίσαμε τις αδαμάντινες ράβδους που χρειαζόμασταν. Επίσης βρήκαμε και αρκετά δοχεία με δαιμονικό υγρό που θα μπορεί να κρατήσει την μηχανή μας για μέρες εν κινήσει. Όμως είχαμε πρόβλημα. Από έξω ακούσαμε να έρχονται μηχανές και τότε μας είπε ο Αλουκάρδιος ότι η Ραβένα τον προειδοποίησε για την άφιξη του Πρίγκηπα Κοβικ. Ήταν μια μάχη που δεν ήμασταν σε θέση να δώσουμε . Έπρεπε να βρούμε σχέδιο απόδρασης.
Ήξεραν ότι ήμασταν μέσα. Κρυφτήκαμε σε κάτι δωμάτια με το εξής σχέδιο . Ο βοηθός του Μομφεράτου θα γινόταν αόρατος και θα προσπαθούσε να τους τραβήξει την προσοχή και μετά θα κάναμε ένα μαγικό τηλεμεταφοράς στην μηχανή και να δραπετεύσουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν. Και έτσι και έγινε . Με την προσθήκη μιας δυνατής μπάλας που έκανε ζημιά στα αντίπαλα μηχανήματα που βγήκε από τα χέρια του Μομφεράτου. Όμως ξεκίνησαν να μας κυνηγάνε και όχι μόνο αυτοί αλλά και ένα περίεργο σκουλήκι . Ευτυχώς καταφέραμε και τους ξεφύγαμε και φτάσαμε πάλι στη φορτηγίδα. Κάποιοι σκέφτηκαν να πάμε πίσω στο Μπέλ αλλά νομίζω ότι ήταν μάταιο. Ο Μπέλ μας έδωσε την αποστολή να βρούμε τις ράβδους και δήθεν να τις παραδώσουμε αλλά κάτι δεν μου κολλούσε. Ο ίδιος δεν ήθελε να μαθευτεί ότι θέλει να διώξει την Ζάριελ. Θα άνοιγε ο ίδιος τον ηλιακό διαμεσολαβητή ; Οπότε από τον βοηθό του επιβεβαιώθηκα. Ο Μπέλ ήθελε να κάνουμε και αυτό εμείς. Οπότε έπρεπε να βρούμε την πέτρινη καρδιά. Ο Αλουκάρδιος μας είπε ότι η Ραβένα είχε κλέψει μια πέτρινη καρδιά και την είχε πουλήσει σε έναν Ρέσπεν. Οπότε έπρεπε να πάμε εκεί.
Πηγαίνοντας είχαμε δύο συναντήσεις που ήταν σίγουρα περίεργες. Η πρώτη ήταν δυο περίεργα gnomes που μάζευαν διαμάντια και περίμεναν έναν μάγο τον Ζάλκα. Μήπως ήταν ο πατέρας της Γκόρμπα αναρωτηθήκαμε. Και όντως ήταν αυτός καθώς τον βρήκαμε πιο πέρα με έναν πάγκο. Μας προσκάλεσε στο μαγαζί του αλλά εμείς συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Ώσπου και φτάσαμε στον πύργο.
Εκεί ακολούθησαν πολλά λεπτά ανούσιας συζήτησης με τον Ρέσπεν τα οποία κατέληξαν σε ένα συνηθισμένο για εμάς πλέον γεγονός. Κάτι ήθελε για αντάλλαγμα για να μας μιλήσει για την πέτρινη καρδιά. Να τιθασεύσουμε κάτι τέρατα που έχει μαζέψει χωρίς να τα σκοτώσουμε. Ήθελε να τα μελετήσει. Βέβαια κάτι ύποπτο υπήρχε στον χώρο. Τον ρώτησα εάν αυτά τα τέρατα ήταν μεταμορφωμένες ψυχές οπού έγιναν έτσι λόγω του συμφώνου. Έκανε τον ανήξερο όμως αφού μπήκαμε στο δωμάτιο με τα τέρατα τότε μετά από λίγα δευτερόλεπτα μάχης κατάλαβα ότι είχα δίκιο. Το κάθαρμα ο Ρεσπεν ήθελε να με βλέπει να σκοτώνω την ίδια μου την μητέρα. Δεν ξέρω τι περίμενε; Να δει κάποια στιγμή αδυναμίας;; Όμως δεν με ξέρει καλά. Όπως σκότωσα την μεταμορφωμένη μητέρα μου έτσι μπορώ να σκοτώσω και τον ίδιο εάν βρεθεί εμπόδιο στον δρόμο μας. Αφού τα σκοτώσαμε πήρα την μπέρτα της μητέρας μου και προσευχήθηκα στον Γκόντ γι’ αυτήν. Εκεί ο Ρέσπεν μας είπε ότι η πέτρινη καρδιά είναι στα χέρια της Κόκκινης Ρουθ .Επίσης μας είπε ότι ο πατέρας του Αλουκάρδιου είναι στο σημείο Ασπίδας επιδημίας και ότι ο μόνος που μπορεί να μας ανοίξει την πόρτα για εκεί είναι ο Ζαλκα.
Φεύγοντας από εκεί με σκοπό να πάμε στα Κοκάλινα Αγκάθια οπού βρίσκεται η κόκκινη Ρουθ ξαναείδαμε τον Ζάλκα ο οποίος από όσο κατάλαβα πρέπει να γνωρίζει για την προδοσία του Μομφεράτου στην Τιαμάτ. Θα πρέπει να του παραδώσει τον πατέρα του και να παραιτηθεί από το εργαστήριο προκειμένου να το αναλάβει αυτός. Καθώς βιαζόμαστε για να πάμε στην κόκκινη Ρουθ για να βρούμε την πέτρινη καρδιά δώσαμε ραντεβού σε είκοσι μέρες και μάλιστα ότι εάν δεν είμαστε στο ραντεβού μας χάνουμε την ευκαιρία μας. Βέβαια όλο αυτό θα μας καθυστερήσει από την πραγματική αποστολή μας. Θα πρέπει να μας δώσει ένα καλό λόγο ο Αλουκάρδιος προκειμένου να ασχοληθούμε με τα οικογενειακά του. Άλλωστε μας τον έστειλε ο Μπέλ και δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτόν. Θα μπορούσε να είναι ένας απλός πληροφοριοδότης. Εάν και νομίζω ότι έχει άλλον τρόπο να μας παρακολουθεί.
Ευτυχώς φτάσαμε στην Ρουθ χωρίς εκπλήξεις. Όμως το δάσος δεν ήταν ακριβώς δάσος φτιαγμένο από κόκκαλα. Και δεν ήταν εύκολο να περιηγηθούμε μέσα καθώς ήταν σαν ένας χαοτικός λαβύρινθος. Σε μια αδιέξοδο βρήκαμε ένα πτώμα από ένα ξωτικό το οποίο κρατούσε μια τσάντα. Φαινόταν σαν την δική μας την μαγική και την πήραμε αλλά δυστυχώς δεν βρήκαμε κάτι μέσα. Λίγο πιο κάτω κάτι περίεργα πλάσματα μας σταμάτησαν και μας ρώτησαν ποια είναι τα θαύματα της ζωής. Ο Ελνορίλ κατάφερε να θυμηθεί αυτά τα πλάσματα. Τα έχει ξανασυναντήσει στο παρελθόν του και μάλιστα στο Fay wild. Μας είπαν πως εδώ πέρα βρέθηκαν εξαιτίας του σκοτεινού φύλακα. Και ότι θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσουμε προκειμένου να τους προσφέρουμε γαλήνη. Σε ένα αντικείμενο που «βρήκε» ο Ελνοριλ μάθαμε ότι ο σκοτεινός φύλακας, ο οποίος έχει φυλακιστεί από τον Αλουκάρδιο βρίσκεται κάτω από το σπίτι της Ρουθ… Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίεργα. Προχωρώντας στον λαβύρινθο είχαμε άλλη μια μάχη με κάτι περίεργα πλάσματα . Σε εκείνη την Μάχη ο Μομφεράτος φαίνεται να έχασε για λίγο τις δυνάμεις του, όμως με λόγια τυφλής υποταγής στην Τιαμάτ φαίνεται να τις απέκτησε εκ νέου.
Φτάνοντας στην Ρουθ για ένα πράγμα ήμουν σίγουρη. Ότι θα χορτάσουμε από λόγια. Όταν ζητήσαμε την πέτρινη καρδιά ήθελε κάτι περίεργα πράγματα … Και μιας και έχουμε μπουχτίσει από λόγια ήρθε η ώρα να μιλήσουν τα όπλα μας. Όμως η καταραμένη μάγισσα δραπέτευσε. Άρα έπρεπε να βρούμε το μέρος όπου είναι ο σκοτεινός φύλακας. Ψάχνοντας τον χώρο , βρήκαμε την είσοδο μιας καταπακτής …. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τον φύλακα..