Δρακοληστεία στη Γουότερντιπ, Επεισόδιο 1&2: Τρολ, Αλκοόλ και Κορακόμορφοι

Γράφει ο Χελώνιος Γουορλόκος Άμπσαλομ

1η του Μάρπενοθ 1492DR 

Σήμερα το πρωί κι ενώ καθόμουν σε μία προβλήτα στην Γουότερντιπ, καπνίζοντας ανέμελος την πίπα μου, ήρθε ο Άρκαντος (Arkantos), μ'έναν μάγο φίλο του, τον Ντάρβιν (Darvin). Μου πρότεινε να πάω μαζί τους στην ταβέρνα του “Σουβλιστού Δράκου” (Skewered Dragon) και να μιλήσουμε για δουλειές..Ήλπιζα να μην είναι ένα από τα κλασικά παραμύθια του..
Φτάσαμε και συναντήσαμε δύο μυστήριους φίλους του, τον Φιτιπάλντι και τον Φορς. Τον Φιτιπάλντι στην αρχή τον πέρασα για κάποιο κατοικίδιο του μαγαζιού, δεν είχα ξανασυναντήσει Κουκουβάγιο! Μια γέρικη κουκουβάγια με πανοπλία, δίπλα σε έναν γατόμορφο, τον Φορς, που κανονικά θα μπορούσε να την έχει για δείπνο!

Παραγγείλαμε μπύρες και ο Φιτιπάλντι μας διηγήθηκε τα εξής:
"Καθόμασταν με τον Φορς στο πανδοχείο της "Πύλης του Χασμουρητού", τότε ξέσπασε ένας καυγάς ανάμεσα σε μια ημιόρκενας και πέντε συμμορίτες. Ο ένας από αυτούς είχε έναν τατουάζ στην καράφλα του, ένα μάτι με ακτίνες ολόγυρα,. Τρέξαμε να την βοηθήσουμε καθώς ο καράφλας με τους άλλους την είχαν περικυκλώσει. Πριν τελειώσει ο καυγάς ξεπήδηξε από το διάσημο χάσμα στην μέση της κεντρικής αίθουσας του πανδοχείου ένα Τρολ! Το έβαλαν όλοι αμέσως στα πόδια εκτός από εμάς και τον πανδοχέα, Ντούρναν, που άρπαξε το μεγάλο σπαθί του και όρμηξε στην μάχη!

Καταφέραμε και σκοτώσαμε το Τρολ, πήραμε σαν τρόπαιο το κεφάλι του (το οποίο πουλήσαμε αργότερα στο Παλιό Κατάστημα του Ζόμπλομπ στη συνοικία του Λιμανιού. ) Μαζί με τους περιχαρείς θαμώνες του πανδοχείου, ήρθε να μας συγχαρεί ένας πομπώδης άντρας με αμφίεση βάρδου, ο διάσημος τροβαδούρους και ιστορικός Βόλοθαμπ Γκεντάρμ, γνωστός και ως Βόλο.

Μας παρακάλεσε να αναλάβουμε την αποστολή διάσωσης ενός φίλου του, με το όνομα Φλουν, που χάθηκε πριν δύο μέρες αφότου έφυγε από την ταβέρνα του "Σουβλιστού Δράκου" στη συνοικία του Λιμανιού. Έτσι βρεθήκαμε εδώ παρέα με τον Φορς."

Ήπιαμε τις μπύρες και ο Άρκαντος έγινε στουπί έτσι δεν τον άφησα να πολυμιλάει και αρχίσαμε την έρευνα ρωτώντας πληροφορίες στους θαμώνες του Σουβλιστού Δράκου. Μάθαμε πως ο Φλουν είναι τακτικός πελάτης και πως εκείνο το βράδυ έφυγε μαζί με έναν άντρα με πριγκηπική ένδυση. Πέντε συμμορίτες με το έμβλημα ενός φτερωτού φιδιού τους πήραν από πίσω. Αυτοί οι άντρες έχουν θεαθεί να συχνάζουν γύρω από μια αποθήκη που έχει το έμβλημα του φτερωτού φιδιού στην πόρτα της.

Αμέσως βγήκαμε στους δρόμους του λιμανιού για να βρούμε την αποθήκη. Πλησίασα έναν κουκουλοφόρο άνδρα για να μάθω την τοποθεσία της αποθήκης, αυτός μόλις μας είδε τράπηκε σε φυγή. Από το λίγο που πρόλαβα να παρατηρήσω, ήταν έναν ξωτικό με περίεργα τατουαζ τριανταφύλλων στο πρόσωπο. Για καλή μας τύχη ένας περιπλανώμενος φρουρός της πόλης μας έδειξε τον δρόμο για την αποθήκη και την βρήκαμε αμέσως. 

Όταν φθάσαμε απέξω, ο Άρκαντος παρότι μεθυσμένος κατάφερε να διαρρήξει το παράθυρό της και μας έκανε νόημα να πλησιάσουμε αθόρυβα. Έπρεπε να ξέρει πως είμαι πολλά πράγματα εκτός από αθόρυβος..τα πλάσματα που ήταν μέσα στην αποθήκη μας άκουσαν και ορμήξαν αμέσως στον Άρκαντος.

Ο Άρκαντος καθώς ήταν ο μόνος που έβλεπαν στο παράθυρο τα πλάσματα δέχθηκε όλες τις επιθέσεις τους και έπεσε γρήγορα τραυματισμένος. Μπήκα μπροστά τραβώντας τον έξω. Ο γερο Φιτιπάλντι τον θεράπευσε επικαλούμενος την δύναμη του Θεού της Αυγής Λαθάντερ και ανέκτησε αμέσως τις αισθήσεις του. Εγώ μπαίνοντας ανάμεσα στους φίλους μου και τους εχθρούς συνοδευόμενος από τον Ντάρβιν αποδείχθηκε θέμα χρόνου να πέσω αιμόφυρτος. Ο γερο Φιτιπάλντι για άλλη μια φορά επικαλέστηκε τις δυνάμεις του Λαθάντερ και με θεράπευσε!

Τα πλάσματα ήταν κορακόμορφοι πολεμιστές με τόξα και γιαταγάνια, και κάθε φορά που μας χτυπήσουν φώναζαν με την ίδια χαρακτηριστική φωνή "Ο Ζάναθαρ στέλνει τους χαιρετισμούς του!". Σκοτώσαμε ευτυχώς τους περισσότερους και οι υπόλοιποι το βάλανε στα πόδια. Στους τοίχους ανακαλύψαμε στιβαγμένα πτώματα από άνδρες με εμβλήματα το φτερωτό φίδι και άλλους με το μάτι με τις ακτίνες. Ανεβήκαμε στον 1ο όροφο της αποθήκης και όσο ψάχναμε ακούσαμε θόρυβο από το ισόγειο. Οι φίλοι μου τρέξαν και ακινητοποίησαν τον Ρέναερ Νεβερέμπερ, που αποδείχτηκε πως ήταν ο άντρας με τα πριγκιπικά ρούχα που ήταν παρέα με τον Φλουν το βράδυ της εξαφάνισης. Ήταν σε βρωμερή κατάσταση και πολύ φοβισμένος. Ο Ρέναερ είναι γιος του Ντάγκουλτ Νεβερέμπερ, πρώην "Ανοιχτός Άρχοντας" της Γουότερντιπ. Οι απαγωγείς ανέκριναν τον Φλουν και τον μπέρδεψαν με τον Ρέναερ. Οι Ζένταριμ, συμμορίτες με έμβλημα το φτερωτό φίδι, σκόπευαν να εκβιάσουν τον πατέρα του Ρέναερ με την απαγωγή ώστε να τους αποκαλύψει το μέρος που έχει κρύψει έναν θησαυρό με 'δράκους', τα χρυσά νομίσματα της Γουότερντιπ. 

Τότε στην αναμπουμπούλα της ανάκρισης και της έρευνας του 1ου ορόφου έφτασε οι πάνοπλη φρουρά της Γουόυτερντιπ! Ήταν έτοιμοι να μας συλλάβουν μα ευτυχώς σκαρφιστήκαμε ένα μικρό ψέμα. Πως βρεθήκαμε στην αποθήκη για να παραλάβουμε ένα δέμα του Ντάρβιν και εκεί ανακαλύψαμε τον Ρέναερ και τον γλιτώσαμε από τους κορακόμορφους. Ο αρχηγός της φρουράς φαίνεται πως με την παρουσία ενός ευγενή, του Ρέναερ Νεβερέμπερ, δεν ήθελε να δώσει κακή εικόνα και έτσι μας πίστεψε αμέσως, βλέποντας και τον Ρέναερ ευχαριστημένο για την διάσωσή του.

Είχα προλάβει να εντοπίσω ένα φύλλο χαρτί με μαγικές ιδιότητες. Γράφεις σε αυτό ένα μήνυμα και το όνομα του αποδέκτη, και αυτό γίνεται χάρτινο πουλί και πετάει αμέσως προς τον αποδέκτη. Αφού κάναμε μια μικρή στάση ξεκούρασης, μάθαμε από τον Ρέναερ πως όσο τους είχαν οι Ζένταριμ δεμένους, δέχτηκαν επίθεση από τους κορακόμορφους και κάποιους ακόμη συμμορίτες του Συνδικάτου του Ζάναθαρ, του Οφθαλμοτύρρανου Νονού της Μαφίας της Γουότερντιπ. Στην αναμπουμπούλα πρόλαβε να κρυφτεί κι έτσι πήρανε τον Φλουν οι νικητές συμμορίτες, οι Ζαναθαριανοί, και τους άκουσε να λένε πως θα τον πάνε στον αρχηγό στους υπονόμους. Αρκεί να ακολουθήσουν τις κίτρινα σημάδια στις σήραγγες των υπονόμων!

Έβγαλα το μαγικό χαρτί, έγραψα ένα μήνυμα στον Φλουν πως ερχόμαστε να τον σώσουμε και όταν έγινε πουλί ο Ντάρβιν του έκανε ένα ξόρκι φωτός. Αμέσως τρέχαμε σαν παλαβοί να προλάβουμε το πουλί και βρεθήκαμε να τσαλαβουτάμε στους δαιδαλώδεις υπονόμους της πόλης! Το πουλί έφτασε σε ένα αδιέξοδο, μια καταπακτή εμπόδιζε την πορεία του, και μπροστά της στεκόταν φρουρός ένα πλάσμα μίνι εκδοχή οφθαλμοτύρρανου. Σφαιρικό στο μέγεθος πεπονιιού. με ένα κεντρικό μάτι και τέσσερα πλοκαμομάτια στο σώμα του να αιωρείται και να φρουρεί την καταπακτή. 
Αυτή την φορά είχαμε υπεροπλία! Ορμήξαμε παρόλαυτα σε μια αρκετά ζόρικη μάχη. Το πλάσμα εξέπεμψε ακτίνες φόβου και παράλυσης! Ο Φιτιπάλντι έχοντας εξαντλήσει τα μαγικά του αποθέματα φτερούγιζε μπροστά του για να το μπερδέψει! Ο Ντάρβιν του εκτόξευσε ένα φιαλίδιο με ξόρκι ύπνου, όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να κοιμίσει τον Φιτιπάλντι και τον Άρκαντος! Έτρεξα κοντά και με μια μπάτσα στον καθένα ξύπνησα και τους δύο. Επικαλούμενος την σκοτεινή δύναμη της θεάς μου το καταράστηκα και εκείνο με την σειρά του προσπάθησε να με γοητεύσει με την μαγική του ακτίνα! Ευτυχώς πετάρισε μπροστά του ο Φιτιπάλντι και κατάφερα επιτέλους να το αποτεφρώσω με ένα Eldritch Blast!

Επιστροφή στο ιστολόγιο