Όπως τα αφηγείται ο Άμπσαλομ, Χελώνιος Γουορλόκος της Ερεσιγκάλ
"Μην έχοντας στο μυαλό καλύτερο μέρος να κρύψω την πέτρα, την κατάπια(!). Στην συνέχεια της μάχης με τους Gazers του Ζάναθαρ, ήρθε και βοήθησε και η Άμπιγκεηλ. Όταν με το καλό τους εξοντώσαμε και κατευθυνόμενοι προς την έπαυλη για ξεκούραση, μας είπε και τον λόγο που αυτή και ο Σολίσιτορ φύγανε απροειδοποίητα…Είπε λοιπόν πως της ζήτησε συνοδεία ώστε να συναντήσουν κάτι τύπους που τους χρωστούσε, αλλά στην πορεία τους την πέσανε τραμπούκοι του Ζάναθαρ, πιάσανε τον Σολίσιτορ και τον πήγανε στην Αρένα του Ζάναθαρ, κάπου στα λημέρια του Οφθαλμοτυράννου,το που άγνωστο..έτσι θα τους ξεπλήρωνε με αίμα αυτά που τους χρωστάει..Μάλλον δεν ξέραμε αρκετά για τον “Δούκα” Σολίσιτορ..
Λίγο πριν φθάσουμε στην έπαυλη, μια φωνή από κάτι αόρατο κοντά μας είπε στην Άμπιγκεηλ να μην πλησιάσουμε εκεί καθώς δεν είναι ασφαλής.Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα imp απεσταλμένος του Κασαλάντερ. Μιας και ήμασταν πολύ κοντά στου Φρουν πήγαμε στην Μπυραρία του(που πρέπει να της αλλάξουμε το όνομα). Εκεί είδαμε τον Φρουν να πνίγει τον καημό του στο αλκοόλ(όχι ότι με νοιάζει) και πήγαμε σε ένα δωμάτιο του πάνω ορόφου για να ξεκουραστούμε. Για κακή μας τύχη ένα ποντίκι-απεσταλμένος- του Κασαλάντερ μας ανήγγειλε πως από σε στιγμή σε στιγμή φτάνει ο άρχοντάς του. Ο Βικτόρο Κασαλάντερ ήρθε τριγυρισμένος από φρουρούς, γνώριζε τα πάντα για την συμπλοκή μας στον Οίκο των Γκράλχουντ και για την Πέτρα του Γκόλορ. Πολύ περίεργο και ύποπτο, αλλά από την άλλη, κάποιος με τόσο μεγάλη οικονομική άνεση θα είχε ‘’μάτια’ παντού. Ο Βικτόρο, αφού μας συνεχάρει για την επιτυχία της αρπαγής της Πέτρας, μας είπε για το παρελθόν και την σημασία της. Μέσα σε όλα αυτά, ο ‘σκύλος’, ο Άρκαντος κατάλαβε ότι οι Κασαλάντερ έχουν το ένα από τα τρία μάτια της Πέτρας. Πριν φύγει, μας είπε να αφήσουμε την Μπυραρία του Φρουν και να βρούμε κάπου ασφαλέστερα να μείνουμε, κάπου που να μην συνδέεται η τοποθεσία με εμάς.
Ο Άρκαντος ανησυχούσε για την αδερφή του και ήθελε να την πάρουμε από την Έπαυλη του Τρολόκρανου, αλλά το μόνο που ήθελα εγώ ήταν να ξεκουραστώ μιας και ήμουν βαριά πληγωμένος. Έτσι αποφάσισε να πάει μόνος του(!).
Εγώ είπα ότι πάω στο ναό του Γκοντ, αλλά στην πραγματικότητα ήιελα να πάω πρώτα από το μυστικό κρυσφήγετο της Αίρεσης του Ασμοδέα που μου υπέδειξε ο Βικτόρο Κασαλάντερ. Όλως παραδόξως η Άμπιγκεηλ αντί να πάει να βοηθήσει τον Άρκαντος ήρθε μαζί μου.
Ο Άρκαντος πλησίασε στην έπαυλη, είδε τύπους να τον πλησιάζουν απ’όλες τις πλευρές του δρόμου, και κάτι άλλους στα παράθυρα μέσα από την έπαυλη να έχουν το νου τους στο σοκάκι. Για καλή του τύχη, η μία ομάδα που τον πλησίαζε από τα βόρεια ήταν ο επιθεωρητής Μπάρναμπους με τον βοηθό του Κρόμλεη! Με το που είδε το σκηνικό και τον Άρκαντος φώναξε μια περίπολο από την κεντρικό δρόμο που έφτασε αμέσως. Ο Άρκαντος κατάφερε χάρη στην τέχνη του να πλάθει ιστορίες να εξηγήσει την ανάμιξή μας στην επιδρομή των Ζένταριμ στην Βίλα των Γκράλχουντς, και μάλιστα κατάφερε να πείσει να τον ακολουθήσουν στην Τρολόκρανη Έπαυλη όλη η περίπολος!
Η Ζουμάντρα ήταν στο δωμάτιο της με τους μπράβους της αναίσθητους απ’το ξύλο και μια μικρή ομάδα απο Ντούεργκαρς, επίσης ξυλοφορτωμένους, να την έχουν περιορισμένη. Οι Ντουέργκας που ήταν ξεκάθαρα μέλη του Συνδικάτου του Ζάναθαρ, στην όψη της περιπόλου το βάλανε στα πόδια! Η Ζουμάντρα εξήγησε στον Άρκαντος πως τους την έπεσαν νωρίτερα, και πως την κρατούσαν σαν ενέχυρο ώστε να προσελκύσουν τον ίδιο…έψαχναν την πέτρα(τι έκπληξη!??). Ο Άρκαντος αποφάσισε να πάνε όλοι μαζί στον ναό του Γκοντ που όλοι θεωρούσαμε ασφαλές μέρος.
Την ίδια στιγμή εγώ με την Άμπιγκεηλ βρήκαμε το σπίτι που μου είχε πει Βικτόρο πως είναι μυστικό σημείο συγκέντρωσης της Αίρεσης του Ασμοδέα…δεν βρήκαμε όμως και έναν εναλλακτικό τρόπο για να μπούμε, έτσι χτυπήσαμε την πόρτα. Τότε η Άμπιγκεηλ έριξε την ιδέα να φωνάξουμε το imp που μας είχε αφήσει παρακαταθήκη για να μας παρακολουθεί ο Βικτόρο. Αυτοί που μας υποδέχθηκαν γνώριζαν το πλάσμα, και αμέσως μας επέτρεψαν την είσοδο. Άφησα την Άμπιγκεηλ στον προθάλαμο και ακολούθησα τους αιρετικούς που ετοιμάζανε την τελετή για το συμβόλαιό μου με τον Αρχιδιάολο Ασμοδέα. Να μην μακρυγορώ, πούλησα την ψυχή μου με αντάλλαγμα “δύναμη”. Δεν έχω νιώσει καμιά διαφορά ακόμα, αλλά θα περιμένω. Έτσι, φύγαμε με την Άμπιγκεηλ για τον Ναό του Γκοντ, και φτάνοντας ζητήσαμε κατάλυμα για την νύχτα. Χάρη στην σχέση μας με την αρχιέρεια του ναού δέχθηκαν να μας φιλοξενήσουν.
Στον δρόμο για τον Ναό, τον Άρκαντος σταμάτησε εκείνος ο μόδιστρος που του είχε δώσει την αποστολή με το μαντήλι. Τον προειδοποίησε πως δεν είναι σοφό να πάμε στο Ναό του Γκοντ, αλλά μπορεί να μας κρύψει στο Θέατρο των 7 Μασκών καθώς του χρωστάει χάρη ο Ροκγκουαν, ο Θεατράρχης. Έτισ και έκαναν. Όταν έφτασαν στο θέατρο, ο Ροκγκουαν, ένας ανατολίτης, τους υποδέχθηκε θερμά, τους οδήγησε στα καμαρίνια που θα περνούσανε τη νύχτα, και τους προειδοποίησε για το φάντασμα του θεάτρου και τις ασυναρτησίες που μπορεί να τους πει αν το συναντήσουν. Ο Άρκαντος έστειλε τον Ζακ να μας φωνάξει από το ναό του Γκοντ, κι έτσι μασκαρευτήκαμε για να μη μας πάρουν χαμπάρι στον δρόμο και φτάσαμε και εμείς στο Θέατρο των 7 Μασκών.
Το επόμενο πρωί, ο Άρκαντος μου είπε τι τους είχε συμβεί. Η Άμπιγκεηλ μας διηγήθηκε πως τη νύχτα που πέρασε την επισκέφτηκε το φάντασμα. Ήταν ο παλιός ιδιοκτήτης του θεάτρου και της αποκάλυψε πως ο Ροκγκουαν δεν είναι αυτός που λέει ότι είναι. Μάλιστα, τον είδε να έχει συναναστροφές κατά την διάρκεια μιας παράστασης με μια ομάδα από ντρόου, συγκεκριμένα στο ίδιο καμαρίνι που μας φιλοξενεί…."