Όσοι ξέρουν να διαβάζουν gnomish διαβάζουν τα παρακάτω:
"26η μέρα του Ταρσάκ (Tarsakh), 1485"
[...]
Αφού έστειλα τους νάνους με τον μαγικό μου κύκλο στην επιφάνεια, ξεκινήσαμε να ψαχνουμε για το κλειδί του φσστ, εγώ με μαγικά οι υπόλοιποι κανονικά! Αλλά ξαφνικά κάτι που φαινόταν σαν σταλαγμίτες ήταν κάτι τεράστια σχοινομορφα τέρατα που μας την έπεσαν και αν δεν ήταν ο Ζόρντ με την μαγεία shotgun του ίσως να μην τα καταφέρναμε!
Αφού γλυτώσαμε από τα περίεργα αυτά τέρατα βρήκαμε κάποια φοβισμένα υπολείμματα γενοκτονίας να κρύβονται! Εκεί ο αόρατος φσιτ πήγε να τους τρομάξει μήπως μάθουμε κάτι για το κλειδί, αλλά τον είδαν όταν πήγε να πιάσει έναν από αυτούς και τον περικύκλωσαν, αλλά μέχρι να φτάσουμε τους είχε ξεπαστρέψει!
Εκεί βρήκαμε ένα μυστικό πέρασμα που μας οδήγησε σε έναν δύσοσμο ναό του τάγματος του κόκκινου ποταμιού, όπου τα μέλη του είχαν μετατραπεί σε δαίμονες! Αφού μάθαμε ότι έχουν σχέση με τους φσστ αλλά τελικά δεν μπορούσαμε να τους σώσουμε τελικά τους σκοτώσαμε, με αποκορύφωμα την εμφάνιση για άλλη μια φορά του λωτού, όπου προειδοποίησε τον φστ να μην πάθει ότι έπαθε ο πρώτος, να μην πάει μόνος του, και να μην παλέψει με τον ημίθεο καταβροχθεα ψυχοφαγεα αλλά να πάρει το κλειδί από αυτόν!
Αφού συγκεντρώσαμε της δυνάμεις μας για να μην πάει μόνος του ο φσιτ και έχει την κατάληξη του πρώτου, κατεβήκαμε στο περίεργο τούνελ όπου βρήκαμε περισσότερη δυσοσμία και κόκαλα! Τότε ο φστ έγινε αόρατος και έφυγε μπροστά να ψάξει περισσότερο αφού ο Γουέιν δεν είδε κάτι!
Τότε ξαφνικά ξεκίνησε να παλεύει με τον ημίθεο παρά την προειδοποίηση του λωτού!
Αναγκαστικά έπρεπε να μπούμε στην μάχη! Εγώ και ο Ζόρντ προσπαθούσαμε συνέχεια να το στείλουμε από εκεί που ήρθε αλλά κάθε φορά που νομίζαμε ότι έπιανε ο ημίθεος παρέμενε εκεί! Προσπαθούσαμε συνέχεια, κατάπιε τον Μόρφιον, ξανά προσπάθεια, κατάπιε τον Μπροκ, ξανά προσπάθεια, κατάπιε τον προστάτη μου, εκεί εξαντλήθηκα τόσο πολύ που αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το σταφ για να τον στείλω στα Ιλίσια πεδία με κίνδυνο βέβαια να χάσουμε την μισή ομάδα, αλλά τουλάχιστον στα πεδία θα ήταν ασφαλείς! Δεν πέτυχε! Ευτυχώς στην απέλπιδα προσπάθεια του Ζόρντ ο ημίθεος εξαφανίστηκε αφήνοντας πίσω του την ομάδα που έξυπνα είχαν μπει στην διάσταση σχοινιού του Μόρφιον!
Αφού μπήκαμε όλοι στην διάσταση του Μόρφιον ξεκουραστήκαμε για λίγο, μας είπε ο φσιτ ότι κατάφερε τελευταία στιγμή να πάρει το κλειδί από τον ημίθεο, και ήμαστε έτοιμοι για την συνέχεια